naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

date met Céline (2)

door mephistopheles

Céline stelde voor om een fles wijn te bestellen. Dat leek me geen slecht idee. Ik was zo nerveus als de pest omdat ik niet goed wist hoe ik met iemand als haar moest omgaan, voornamelijk omdat ze zo verdomd beschaafd en kwetsbaar was. Ik was macho's en wilde vrouwen gewoon, het soort dat met je sliep zonder je naam te vragen. Céline was er het complete tegenovergestelde van. Het soort dat je lief zou hebben dat aan je dood en je met liefde en respect behandelde. Dit was nieuw voor me. Wat dat betrof leek het me geen slecht idee om zo snel mogelijk alcohol in m'n lijf te kieperen. Dat was een bekend gevoel en daarmee, zo dacht ik, kon ik ontspannen.
'Ik lust alleen rode', zei ik, niet echt op m'n gemak, 'van witte wordt ik misselijk.'
'Goed, rode dan', antwoordde ze met die parelachtige glimlach van haar, 'heb je er eentje in gedachten?'
Jezus Christus, dacht ik in mezelf, wat wist ik van wijn? De ene was wit, de andere was rood en in Frankrijk konden ze je d'er wel een dingetje of twee over vertellen.

'Het maakt me weinig uit', zei ik m'n best doend om zo normaal en alledaags mogelijk te lijken, 'ik ben niet zo'n connaisseur. Kies jij d'er maar eentje uit. Ik leg m'n lot in je handen.'
'Ken jij echt niets van wijn?' vroeg ze met een ongelovige blik in haar ogen. Het was alsof ik zonet de meest idiote opmerking aller tijden had gemaakt.
'Ik weet dat het quercetine bevat', zei ik tenslotte.
'Wat?'
'Quercetine. Da's een bioflavonoďde, een natuurlijk antioxidant dat de bloedcirculatie bevordert en lichaamscellen beschermt tegen beschadiging. Het komt o.a. voor in bloemkool en tomaten. Wist je trouwens dat biologisch geteelde tomaten bijna tweemaal zoveel antioxidanten bevatten dan conventioneel geteelde tomaten?'
Ze keek me aan met een vragende blik in haar ogen. Ogen van kristal met een duidelijke waas van verwarring die erin rondtolde. Het was duidelijk dat ze niet goed wist waar ik heen wilde met m'n opmerking.
'Wat heeft dat met wijn te maken?'
'Nou ja, dat is wat ik ervan afweet.'
'Quercetine?'
Ik knikte en vervloekte mezelf. Waarom was ik in godsnaam niet gewoon thuis gebleven?

De ober kwam. Het was een afgeborstelde Italiaan met perfect gemanicuurde nagels en geëpileerde wenkbrauwen. Het soort dat met z'n zonnebankbruin kleurtje van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat met z'n geile lul achter alles wat vrouwelijk was aanholde, dat kon je zo aan 'm zien. De gemaakte glimlach die in z'n gezicht gegrift stond druppelde bijna als speeksel van z'n smoel toen hij vriendelijk, doend alsof hij geďnteresseerd was in ons welzijn vroeg of alles goed was met ons. Daarna maakte hij aanstalten om de bestelling op te nemen.
'We hebben nog niets beslist', liet ik 'm alvast weten, 'ik ben net aangekomen. Ik zit wat aan de late kant vandaag.'
'Een echte heer laat z'n dame nooit wachten, meneer', kwam z'n reactie terwijl hij met een gluiperige glimlach z'n ogen tot diep in die van Céline dreef. Krijg nou wat, dacht ik in mezelf, Casanova is m'n kelner voor vanavond.
'Ga jij nou maar braafjes wat mensen gaan bedienen en dan roepen we je wel als we je nodig hebben, oké James?'
'Zoals u wenst meneer', kwam z'n antwoord. Hij wierp me een vluchtige, doch vlijmscherpe blik toe die boekdelen sprak. Het was een gezichtsexpressie dat als een waanzinnig om zich heen knetterend vuur in z'n ogen flikkerde en z'n woede jegens de hooghartige wijze waarop ik 'm behandeld had overduidelijk liet uitschijnen. Hij glimlachte nog een laatste maal naar Céline en begaf zich vervolgens naar een andere tafel, ondertussen heen en weer waggelend met z'n achterwerk alsof hij een klomp goud uit z'n schijterd probeerde te persen.

'Wat een aardige ober', zei Céline, duidelijk tevreden met de verkregen aandacht.
'Natuurlijk is ie aardig', reageerde ik met een hongerig gevoel in m'n maag, 'hij wil je naaien, da's duidelijk.'
'Naaien?'
'Je weet wel, z'n snikkel in je…'
'Oké, oké', onderbrak ze me met een geschrokken ondertoon in haar stem, 'ik begrijp waar je naartoe wil.'
'Hey sorry', zei ik verontschuldigend, 'ik bedoelde het zo niet. Ik heb een vuile bek. M'n excuses.'
Ze was dergelijke taal niet gewoon, dat zag je zo. Opgevoed met regels en morele codes die ze haar hele leven lang nooit in vraag had getrokken maar altijd als zedelijke dogma's in zich opgenomen had had ze altijd nederig het hoofd gebogen voor wat moeder en vader haar als principes hadden meegegeven. Ze kwam uit een andere wereld. Zij had de vijand lief en keerde 'm haar linkerwang toe als ie haar op haar rechter had gemept en dacht dat het zo hoorde. Ik stak m'n middelvinger op, vertelde iedereen die me niet aanstond om op te rotten en gaf geen moer om hoe het hoorde. Water en vuur. Dag en nacht. Vrede en oorlog. We waren absolute tegenpolen. Ze was het meest zachtaardige schepsel dat ik kende en net daardoor vreesde ik haar het meest van allemaal.

feedback van andere lezers

• Julien_Maleur
  Een italiaanse ober, die zich zijn cliënten bemoeit en Céline vindt hem aardig! Ik zou maar oppassen mocht ik haar tafelgenoot zijn!
  groetjes
  JM
  mephistopheles: Italiaan of Siciliaan, iets in die trant, een spaghettivreter zeg maar.
  bedankt voor het lezen en je fb,
  grts.
• Mistaker
  Ik vind die Céline maar een eng type, niet te vertrouwen volgens mij.
  Heel graag gelezen.
  
  O ja:
  Het soort dat je lief zou hebben dat aan je dood: Het soort dat je lief zou hebben tot aan je dood
  'van witte wordt ik misselijk.': 'van witte word ik misselijk.'
  
  G
  mephistopheles: Verdomme, m'n d-t computer hapert blijkbaar weer...
  Céline was ook een beetje eng, te perfect zeg maar. Overigens is Ik ben geneigd om de namen van m'n personages te verzinnen dus Céline is niet haar echte naam, eerder gebaseerd op een van Frankrijk's beste schrijvers. Initialen: L.F.C. rara wie is het??
  grts.
• sproet
  verschillen trekken elkaar aan...
  
  aangenaam om te lezen met die dialogen er tussen.
  
  liefs, trees
  mephistopheles: Dat verschillen mekaar aantrekken is algemeen bekend, maar ik blijf het een vreemd verschijnsel vinden. Waarom maken we het onszelf altijd zo moeilijk???
  grts.
• jan
  die Céline weet meer als jij denkt...
  
  spic&spam!
  
  grts
  
  mephistopheles: Hoe braver ze zich voordoen, hoe meer je op je hoede moet zijn.
  grts.
• koyaanisqatsi
  Watch out for die "heilige bessen"... Die doen een mens pas voor verrassingen staan!
  mephistopheles: Zei het al tegen Jan: hoe braver ze zich voordoen, hoe meer je op je hoede moet zijn. Daar heb ik al wat praktische ervaring mee.
  grts.
• killea
  Superbly written,
  xxx
  j
  mephistopheles: I'm glad that it carries your stamp of approval.
  grts.
• fredvanderwal
  Heel goed leesbaar en levensecht!
  mephistopheles: Bedankt, Fred. Blijkbaar heb je dat feedback probleem dat je had weten op te lossen?
  grts.
• Hoeselaar
  Je hebt zo van die mensen die van het ene moment naar het ander totaal veranderen, juist alsof ze binneste buiten getrokken werden
  
  Willy
  mephistopheles: Daar heb je gelijk in. En voor die overdreven brave zieltjes moet je op je hoede zijn, daar zit vaak wat achter.
  grts.
• Victoria
  toen hij vriendelijk, doend alsof hij geďnteresseerd was in ons welzijn vroeg of alles goed was met ons
  - zou ik een beetje aanpassen.
  
  nou ja, ik geef gewoon ongevraagd mijn mening, hoor.
  
  een gezichtsexpressie dat - die
  
  mephistopheles: Je ongevraagde mening is meer dan welkom en zeker niet ongevraagd.
  grts.
• Magdalena
  ik lees door zonder ophouden
  
  wat betekent: zeer boeiend!
  mephistopheles: Vind ik aangenaam om te weten. Ga jou zo dadelijk ook nog eens lezen. Je schrijfstop zit er blijkbaar op..
  grts.
• Rob
  De tiepetjes zijn gezet.
  mephistopheles: Het verhaal is voor een groot deel waargebeurd, Rob. Maar in het kader van het wat op te drijven betreffende intriges en dergelijke heb ik hier en daar wat elementen aangedikt. Per slot van rekening hoeft schrijven niet noodzakelijk een exacte weergave van de werkelijkheid te zijn. Ik zie het eerder als een verfraaiing daarvan.
  bedankt voor het lezen.
  grts.
• aquaangel
  prima deel weer, enkele dingen:
  
  wordt ik > word ik
  woorden als d'er en m'n ben ik niet zo'n fan van ;0
  d'er zou ik dan wel als d'r schrijven..
  
  in de meeste boeken komt de komma voor het leesteken.. ,' zei..... ipv ', zei....
  
  
  mephistopheles: Ben nogal beďnvloed door Bukowski in m’n schrijven en die d’er en d’r en al dat soort dingen heb ik van hem, persoonlijk mag ik dat taaltje wel, maar goed, smaken verschillen.
  Grts.
• henny
  In dit deel moest ik wel glimlachen om de beschrijving van die ober. Vlot geschreven!
  mephistopheles: Ja die Italiaan of Siciliaan of wat hij ook was, het was me de ober wel.
• Wee
  Geweldig stukje! (Leuke feeds ook :))
  Je schrijft écht goed!
  x
  mephistopheles: zijn improvisatiestukjes