Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (11)
We doken een niet zo veraf gelegen Ierse pub in. Ik was er in het verleden al menig maal over de vloer geweest en niet zelden zo dronken als een Manchester United hooligan buiten gestrompeld, en in het gezelschap van een excessieve drankorgel als Ned wist ik maar al te goed dat het deze keer niet anders zou zijn. De barman had ik nooit gemogen. Omdat het een Ierse pub was deed hij zich voor als een Ier, hoewel ik er van overtuigd was dat het een Belg was. Enkele maanden geleden had ik hem rechtuit in zijn gezicht gezegd dat ik geen snars geloofde van de act die hij telkens weer opvoerde. Sindsdien bekeek hij me altijd met kwade ogen die hij als dolkstoten in mijn gezichtsveld dreef, wat me weinig kon schelen. Dat was één van de grootste voordelen die ik in het leven had: het kon me over het algemeen allemaal geen moer schelen. Als de Russen morgen een atoombommetje wilde smijten dan deden ze het maar. Dan zou ik in elk geval dat geld voor die achterstallige huishuur niet meer hoeven op te hoesten.
We bestelden een rondje en namen vervolgens plaats aan een tafeltje achteraan in de zaak. Eens we gezeteld waren stak Ned van wal.
'Verdomme, man,' brieste hij na het nemen van een slok, 'dat rothuwelijk van me maakt me gek. Weet je, het is altijd wat. Ik werk me suf, betaal dat wicht alles wat ze maar wenst en dan nog lult ze me de oren van de kop. Ik begin zo stilaan te begrijpen waarom Schopenhauer de pest aan vrouwen had.'
'Schopenhauer had de pest aan vrouwen omdat-ie niet genoeg liefde van z'n mammie kreeg, Ned. Dat weet iedereen.'
'Goed, je hebt misschien wel gelijk. Maar het blijft een begenadigd stillist, vrouwenhater of niet.'
'Kan zijn, maar hij was geen Goethe.'
'Nietzsche heeft-ie anders wel aardig weten te beïnvloeden.'
'Misschien wel, maar een werk als Faust had die lelijke hond nooit voor mekaar gekregen.'
'Hé, wat is dit nou?' vroeg Ned enigszins verbouwereerd, 'ik dacht dat je Schopenhauer wel mocht? Dat heb je me in het verleden toch meer dan eens gezegd.'
'Tuurlijk, sommige van z'n ideeën bevallen me wel. Ik ben het met hem eens dat de wil onvrij en geketend is en dat het onderhevig is aan causaliteit en al dat andere gelul dat-ie uit z'n pen gejakkerd heeft, maar zijn visie over medelijden hang me eerlijk gezegd de keel uit. Zelfs Nietzsche sprak hem hierin tegen.'
'Laten we het dan maar over wat anders hebben. Vertel me eens wat meer over dat schrijven van je.'
'Wat wil je weten?'
'Ga je er iets mee doen?'
'Als de tijd rijp is.'
'En in de tussentijd?'
Ik haalde m'n schouders op.
'Waarom kom je eens niet langs?' vroeg Ned, 'blijf eens een keertje eten bij mij en Margriet. Ik zal zeggen dat ze wat lekkers klaarmaakt. Voor jou doet ze het wel. Ze mag je, dat weet je.'
'We zien wel. Voorlopig heb ik nog wat dingen die om dringende aandacht schreeuwen.'
'Een of ander snolletje dat je van plan bent om te naaien, hé, vieze vent dat je bent?'
'Niet echt,' antwoordde ik, 'eerder ervoor zorgen dat ik binnenkort niet genaaid wordt op een nogal onprettige manier.'
'Hoezo?'
'Ik sta een maand achter met de huur en m'n huisbaas staat op het punt om me d'eruit te schoppen als ik het binnenkort niet betaald heb. Ik moet een middel zien te vinden om aan dat geld te raken binnen de weinige tijd die me nog rest.'
'Probeer het uit te stellen. Vraag meer tijd.'
'Vergeet het maar, dat doet hij nooit. Die vent heeft de pest aan me. Hij kan niet wachten om me te grazen te nemen.'
'Valt er niet mee te praten?'
'Jezus Christus, Ned. Als die lul vijfenzestig jaar geleden geleefd had dan was-ie directeur van de Gestapo geweest. Die had met plezier z'n tegenstanders in Buchenwald of Treblinka zien creperen. Praten met hem haalt niets uit. Je kan evengoed poeslief aan een uitgehongerde leeuw vragen dat hij je niet opeet.'
'Heb je er enig idee van hoe je het klaar gaat spelen?'
'Wel, kan je me vijfhonderd lenen?'
Hij schaterde het uit. 'Schaamteloos als altijd, hé? Verdraaid joch, ik mag je wel.'
'Je beantwoordt m'n vraag niet.'
'Niet dat ik je niet wil helpen maar ik…'
'Laat maar,' onderbrak ik hem, 'vergeet dat ik het gevraagd heb.'
'Was je niet aan het werk?'
'Niet meer. Ik lig eruit.'
'Je bek weer niet kunnen houden?'
Ik knikte.
feedback van andere lezers- killea
As always, writer of the year
love it
xx
j
Mephistopheles: Don't know about that writer of the year part, but you flatter me.
xxx - jack
Geweldig - geweldig - geweldig !
Schopenhauer, Nietzsche én Goethe in één paragraaf??? Chapeau, kerel!
Ook je dialogen zitten goed in elkaar.
Mephistopheles: Schopenhauer, Nietzsche en Goethe zijn Duitsers naar mijn hart. Wolfgang Pedersen ook, maar dat was natuurlijk geen schrijver. Hoewel ik gek ben op Das Boot, wat een film!
Blij dat die dialogen in de smaak vallen. Is een genre apart.
Groet. - Julien_Maleur
huisbazen kunnen lastig zijn, niet? Vlot geschreven en leuk om te lezen.
vg
JM
Mephistopheles: Klopt, maar huurders zijn ook niet altijd het neusje van de zalm. - GoNo2
Prima, ik kijk uit naar 't vervolg.
Mephistopheles: Dat komt eraan. Bedankt voor het lezen. - tessy
Heel graag gelezen, ik volg verder.
Mephistopheles: In dat geval schrijf ik er nog eentje,
dank je. - Mistaker
Gers!
Groet,
Greta
Mephistopheles: Hopelijk blijft het zo. - henny
Prachtig tussendeel. Fijn dat ik nog steeds door kan lezen
Mephistopheles: Ik moet het je nageven, je bent een volhouder (en ik een dankbaar schrijver) - arwenn
heerlijk!
en tja, misschien is het wel handig om een keer je grote mond te houden...
Hoewel je dan waarschijnlijk niet crepeert van het te weinig eten maar jezelf van binnen opvreet om de talloze irritatie van je die je niet kan uiten.
Goed verhaaltje.
XX
Mephistopheles: Spreken is zilver en zwijgen is goud. Ik geraak meestal nooit verder dan zilver... - jan
money, money, money!
hoe armer de schrijver hoe dikker het boek!
grts
Mephistopheles: Dan vrees ik dat het een immens compact drieluik zal moeten worden... - aquaangel
prima hoor
Mephistopheles: daar ben ik blij om - koyaanisqatsi
Een halve kilo Bukowski, een halve liter Eminem, goed mengen en schudden, beetje ganja over strooien en voilà: Mephistopheles!
Mephistopheles: Ja Bukwoski is nooit ver weg. Heb vorige week een aantal kortverhalenbundels van hem gekocht waarvan ik nog niet eens wist dat ze bestonden. En dan nog in het Engels.
jaja, 't zijn weer Bukwoskirijke tijden - manono
Prima
Mephistopheles: dankjewel
|
