Volg ons op facebook
|
< terug
'Waar was je met al je woorden?'
'Waar was je met al je woorden?'
'Ik was even weg en ik nam alle woorden mee. Woorden die woordeloos in mijn hart ploeterden en me onrustig voerden. Een palet vol klanken, maar ik…ik was sprakeloos. Ik kreeg mijn woorden, mijn gedachten niet meer geschilderd, ze waren kakofonisch, gecamoufleerd en kreukloos opgeborgen waar niemand ze lezen kon.'
'Ik zal stil wezen en je woorden op mijn huid laten vibreren, schilder je klank mijn liefste.'
'Kijk naar mijn handen, mijn vingers rondom dit penseel trillen. Ik ben bang voor mijn woorden, ze hebben geen glitter. Zal je ze wel zien als het donker wordt? Mijn woorden worden in de nacht geboren, ze verliezen hun kracht als het licht zijn schijnsel werpt. Ze verbleken in de gekte van de wereld, ik ben bang om te bestaan uit woorden.'
'Liefste, woorden zijn hard of zacht, strelend of kwetsend…Leen me je woorden zodat ik je kan kennen. '
'Je wilt achter mijn masker kijken? Kan ik je vertrouwen? Mijn woorden hebben vele kleuren en ik ken de schakeringen niet, wat als jij het anders inkleurt?'
'Zoeken zal ik mijn liefste, tot je me zegt: dit is de juiste mengeling, dit is het woord! Woorden tot een pentekening van je ziel gecreëerd. Ik zal je dragen over de drempel van je angst en je laten jubelen met alle woorden die je leven kleuren. '
'Wil je dat ik leef, dat ik besta? Ik flirt met de dood en jij reikt me het leven aan?'
'Ik ben de dood, mijn liefste en ik heb je het liefst levend.'
'Ben ik dan als de dood voor het leven of het leven voor de dood?'
'Zo is het mijn liefste Leven, je gaat lopen voor jezelf en ik, ik geef je alle kansen om te bestaan, tot…'
'Waarom wil je dan mijn woorden schilderen en verweven tot gedachten?''
'De dood is groots mijn liefste, groter dan het leven. De dood neemt het leven mee. Dacht je echt dat de dood zwart is? Hoe vruchtbaarder je leven, hoe kleurrijker je dood.'
'Zal er een dag komen dat ik je liefste noem?'
'Je hebt me nu al lief, je leeft en je weet dat ik wacht. Ik hou je niet vast, maar ik zal er zijn als je valt en ik zal je dragen, mijn liefste Leven. In de dood zal ik je teder wakker kussen en ik zal je laten kijken naar het schilderij geschilderd door het penseel van je leven.
Leef nu, mijn liefste!'
'Ik ben bang en toch schilder ik HALLELUIA op de dood, mijn liefste!'
feedback van andere lezers- GoNo2
Heb er van genoten
sproet: Thns. 'De Dood' is een theam in mijn leven dat ik niet kan lossen, het fascineert me.
liefs, trees - innerchild
Dit vind ik de mooiste allermooiste zin:
"Ik hou je niet vast, maar ik zal er zijn als je valt en ik zal je dragen, mijn liefste Leven."
We hebben het er nog wel over ... ;-)
sproet: Hey Robijntje, je weet dat dood en leven voor mij onafscheidelijk zijn.
tot binnenkort!
liefs, trees - tessy
Knap zeg.
sproet: diep buigend en danke zeggen voor deze lieve fb.
liefs, trees - rob
Een muze die je "liefste" noemt..
Ik zou er mee oppassen!
sproet: Robke, 'dood' is een thema in mijn leven waar ik niet los van kom. de aard van het beestje ( ik ben een scorpio)
een smakje als dank,
trees - Mephistopheles
Als je zo met de dood bezig bent dan moet je 'het zevende zegel' van Ingmar Bergman eens bekijken.
leuk stukje,
Gr.
sproet: heb al eens gegoogle en informatie gevonden over het 'zevende zegel' bedankt voor de tip.
liefs, trees - aquaangel
knap weergegeven dame..
Halleluja is het toch? Geen halleluia
sproet: thns voor de fb!
ik ga die Halleluja nog eens nakijken, de spellingscontrole gaf geen fout aan, misschien kunnen beide?
liefs, trees - Mistaker
Mooi!!!!
Liefs,
Greta
sproet: thns Greta.
liefs, trees - fenk
Doorleefd en meeslepend. Knap.
sproet: thnxs voor de lieve fb.
liefs, trees - yellow
ja, dit laat echt wel een diepe indruk, of hoe je poëtisch een verhaal neerzet, prachtig, groetjes,
Marc
sproet: leuk om deze fb te krijgen, ik ben een beetje uit mijn schrijven en toch woelt het in mijn hoofd.
liefs, trees
|
