|
< terug
Toch zoek ik jou
Ik koester jouw lang geleden glimlach
als waterdruppel op een dorstige mond
voel de paardebloesem kriebelen tussen
grassprieten van herkenbaar vergaan genot
Zonlicht, als een streling van warmte op
mijn kwetsbare ziel, de herfst is gekomen
daarmee ons deel meegenomen naar oorden
ontoereikend voor ons stoffelijke 'zijn'
Ik had daar willen blijven, tussen wuivend
gras, en zinnenprikkelende momenten als
parels zo kostbaar, verloren in deze tijd
niet te genezen, een eeuwig durende strijd
In het beginnend herfstseizoen, met een
bladerdekbed oudgroen, dat beschermt
mij tegen de gure natte wind, zoek ik in mijn
beleving toch jouw lentebloesem, m'n vriend
feedback van andere lezers- RolandBergeys
-herfstseizoen
-lentebloesem
-vriend
-zou ook schrijven: bladerdekbed (oud groen) dat beschermt...
Vind dat het beter verdeeld wordt door die haakjes.
Maar het is een heel mooi gedicht.
aquaangel: wind/vrind vandaar geen vriend.
Voorheen had ik wel vriend, dit is een herschreven versie ;)
moet ik oud groen tussen haakjes schrijven??
nou daar denk ik nog even over - Mistaker
Ik vind 'm mooi, alleen dat vrind vind ik niet geweldig, hoewel het rijmt op wind. Toch ga ik voor vriend, en goed he van de SP!
MG xx
aquaangel: vriend had ik eerst ergens in 2003
nu vrind maar heb het speciaal voor jou (en roland) weer
omgezet
ja hartstikke goed hoor
al was ik voor halsema ;) - kronos
mooi aqua !
aquaangel: bedankt x - sabineluypaert
snakt naar lente nu (sad);)
aquaangel: ja ik wil ook wel jong groen zien ipv saai kaal......of sneeuw, :D
mooi dik pak ofzo... vorig jaar werden we dit weekend overvallen door een sneeuwstorm xx - teevee
Zoeken mag je, maar als je hem zal vinden
gaat hij proberen zich opnieuw te binden
en dan valt het tegen of het valt toch mee
maar die moet wel deelbaar zijn door twee!
aquaangel: mooi, verder geen antwoord er op
het is een oude gedachte, een oud gevoel, oud zeer??
x
|
