< terug
stilzwijgen
Hoe het niet hebben
van wat komen zal
het niet begrijpen
van wat geweest is
het nooit genoeg zijn
in uw ogen
het nooit genoeg zijn
in de mijne
Hoe dat bruisend
zich verzet
tegen het zich verzetten
van een voet
of een hand
die vleiïg grijpt naar
een hand, die hard
een tegel slaat
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
aiaia nooit genoeg zijn das een gevaarlijk ietsjes
denk dat er een punteke mankeert op vleiïg:-d bellehelene: ah dankje - RolandBergeys
een hand dat hard tegen een tegel slaat...
een hand die...
Wel mooie beelden.
bellehelene: dankje - duivelstrikje
mooi, die vergelijking dat je geeft, heel mooi. "hoe tegels breken". Alleen vraag ik mij af wat je precies vergelijkt met tegels, is het iets onbeschrijfbaar of beschrijfbaar??
xx fien bellehelene: dank je
hoe tegels breken tja ik weet welk gevoel ik er bij heb nu ik het lees maar echt vergelijken doe ik denk ik niet
xxxx - drebddronefish
Mooi hoe je veel zegt en weinig zegt eigenlijk
groetjes bellehelene: ja nou er wordt veel gezegd en toch zo weinig er is veel te zeggen en toch is er zo weinig.
dankje - gono
je zegt feitelijk helemaal niets hé? bellehelene: als je bedoeld met het gedicht dan denk ik wel iets, als er iets is.
maar in het gedicht zelf het verhaalwaar het aan vasthangt voor mij nee dan niet dan gaat het over het niets zeggen.
dank je xxxx - aquaangel
mooi bellehelene: dankje - Aramis
of hoe een tegel staat voor het 'gevestigde', dat hier eensklaps in de vernieling wordt geslagen.
Boodschap heel goed begREPEN.
Groet
Aramis bellehelene: dank je
xxxxx - Auda
Dit kan mij best bekoren... de titel verwijst me ietwat te expliciet naar het einde, zou eerder opteren voor "stilzwijgen" of zoiets, en dan dat einde, heel broos en krachtig tegelijk als apotheose...
een hand DIE vleiig ook... bellehelene: ok dankje
|