naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de geur

door stormvonk

Langzaam verdort de geur van vers gemaaid gras
in de herinnering van deze man.
Geruisloos blaast de wind het gruis
verder over de asfalt,
verstrooit de as van onze droom over
een vuilgroene berm.

Onze utopie waarin niemand oud werd,
ziek of versleten.
Waar we dansten en stoeiden tegen
zonsop- en ondergangen.
Waar de zon mijn ooglid rood brandde,
terwijl de sneeuw onder onze voeten
kraakte.


Niemand stierf,
behalve aan verveling
misschien.

Iedereen is verloren,
behalve die enkeling,
misschien.

feedback van andere lezers

• RolandBergeys
  -verstrooit (t) (verstooid, in de war bedoel je toch niet hé);
  -het asfalt;
  -zons op-en ondregangen;
  
  Een mooie opeenvolging van beelden toch wel.
  stormvonk: domme, en heb mijn spellincorrector nochtans gebruikt, zo zie je, nooit aannemen wat er staat, ik vond de asfalt beter klinken en zons op-en ondergangen, tja ik denk dat dat ook niet klopt, misschien zon's op- en ondergangen?
• drebddronefish
  Oei, verveling kan soms vreselijk zijn, mooi wel
  groetjes
  stormvonk: dank
• gono
  Bijna gestorven, maar heb me nog juist herpakt bij de laatste 3 regels!
  stormvonk: lol
• duivelstrikje
  graag gelezen.
  stormvonk: bedankt
• SabineLuypaert
  is het niet het asfalt?
  en deze zin zou ik zo zetten --> verstrooid de as van onze droom over vuilgroene bermen
  stormvonk: jaja het asfalt, toch bedankt hoor :)
• Mistaker
  Ik heb me zeker niet verveeld bij het lezen van dit gedicht en verloren ben ik al lang haha.
  
  Groet,
  Greta
  stormvonk: lol
• littlefairytale
  Ach zelfs in slowmotion zit verveelde vertraagde poezie. tine
  stormvonk: *grinnik*