< terug
eilandman 5
Hooglied voor alleman
"Zijt gij klaar om het lichaam te ontvangen?"
"Dat ben ik"
Op de rug van het zwart paard ben ik gekomen,
laaiende vrouw (Hai, eilandschatteman!)
met tenen als hoeven
een priemende blik tussen mijn dikke tressen.
Ronde appelborsten voor je geopende hand
en mul zand
voor je voeten:
IK ben nu je eiland,
bewandel MIJN stranden
en kruip in bomen, mijn benen als stam
en armen als takken en hoog in mijn
wuivende haren huizen véél roodwitte vogels,
soms krijsende apen.
Je eiland, lieve lanterfant, is niet meer.
Leg u neer in MIJN zand
Je gebogen hoofd tussen mijn ronde
appelborsten, warm en kloppend onder je hand
Leg u neer, leg u neer in mijn zand.
feedback van andere lezers- littlefairytale
Dit is eilandisch mooi en moest denken aan "De mogelijkheid van een eiland" van Houllebecque. Alleen om de titel, voor de rest geen lijn tussen de twee.
Wat je hier tekent en schetst wars tegen de geplogenheden in is schitterend! Als het niet zo dweperig klonk zou ik schrijven; fan....tine. ella: Dank je!
Ik vind het altijd leuk als lezers naar andere teksten of dichters verwijzen: ik ga zeker eens op zoek naar die tekst van Houllebecque.
Het doet me enorm plezier dat je deze stijl leuk vindt, dat stimuleert!
Ik vind trouwens niet dat je dweept, heb mezelf hier ook al 'fan' genoemd van andere schrijvers
groetjes! - RolandBergeys
Zou een punt zette na "Dat ben ik."
Je haalt de ge-, de u-, en de jij-vorm wat door elkaar. Zou proberen om één van de drie te gebruiken.
Wel mooi. ella: Roland, je standvastigheid siert u! I can dig that!
Die vormen zijn bewust door elkaar gehaald omdat het ook vaak om verschillende vertelstandpunten gaat en omdat ik een soort 'van alle tijd'-gevoel wil oproepen: dit verhaaltje wil graag zowel bijbels-eeuwenoud als hyper-hedendaags zijn.
Je ergert me wel, met je muggenzifterij, maar evenzeer vind ik het fijn!
groetjes - duivelstrikje
je moet wel gefascineert zijn om zoiets te schrijven. ella: gefascineerd gewoon in 't algemeen of in iets bijzonder?
Je hebt gelijk, hoor!
Bedankt - SabineLuypaert
appelborsten en je eigen eiland hebben (smile) ella: inderdaad, meer heeft een mens toch niet nodig (tenzij misschien nog een eilandman...?) - Vansion
spek naar mijn bek(ken)
heb vooral genoten van het geweldig aanzwellen van de tweede strofe en van die machtige herhaling aan het eind
het zwartE paard ella: thankYOU
Het zijn blijkbaar wel vooral vrouwen die deze manier van verwoorden wel zien zitten, de mannen reageren iets lauwer.
Vinden wij dit 'socio-psychologisch' relevant of vinden wij dit toeval ... :)
|