< terug
die laatste kus
zal ik liefde wezen
het voelbaar verlangen
in jouw nooit verdwenen lach
die intense begeestering
van schaduwtranen
in het tastbaar gemis
van de herinnering
waar schimmige zielen
verweven door elkaar
hun duister verleden
achterhalen
en ik bevrijd
in zinderend verlangen
de eeuwigheid proef
in een laatste kus
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
als je nu de zij in jij veranderd is hij universeel en raakt niemadn meer in de war met de enerzijds jouw end an zij (die net weer afstand schept dannycant: Bij deze herwerkt en bedankt daarvoor .... groeten - ERWEE
Knap nu! dannycant: Dank je, ben ik blij om...groeten - RolandBergeys
Heel knap! dannycant: Heel erg bedankt en groeten - Theo_Roosen
De mooiste poëzie, is poëzie die liefde uitstraalt.
Houden van is maar even, liefde is eeuwigheid en dat heb je mooi verwoord. Ik ben dan ook ontroerd en het opwekken van ontroering is de ziel van kunst. Zou het kunnen dat jouw poëzie kunst benaderd ? dannycant: Wauw..... iets teveel eer... tot drie jaar terug had ik nog nooit een deftig opstel in mijn leven weten te schrijven....
Mijn gedichten zijn eenvoudig, herkenbaar... maar ook niet meer dan dat.... Dat ik daarbij kan ontroeren, vind ik wel fijn!
héél fijne reactie, waarvoor dank.... groetjes - iterums
Heel mooi, en als antwoord op jouw vraag -ja-. dannycant: Dank daarvoor en groeten - mistral
oh zo romantisch! dannycant: Dank je wel.....groetjes
|