< terug
Winterschets
Met mijn neus in de lucht hap ik wintervlokken
snuif kille lucht als een frisse wind die verkwikkend blijkt.
Het witte matras ademt eenzaamheid doch voel ik mij
verbonden met de steriele winterschets om mij heen.
Kerstmorgen, vorig jaar zocht ik nog naar jou op deze
ochtend, alleen gevonden in mijn gedachten wat toen
wel geoorloofd was. Er was sprake van een soort van
eenzaamheid, voor mijn geen hartverwarmend tafereel
Nu loop ik alleen dit winterse uitstapje, ontdek ik jou weer op
het bed, nog verwarmd, adem jij mijn geur van de nacht daar-
voor. Ik warm mij aan je warme voeten nestel me heerlijk
tegen je aan. Nu dichterbij dan ooit, schuifel ik het verleden
verder bij mij vandaan.
feedback van andere lezers- Nine
Een heerlijk gedicht! aquaangel: mijn dank nine - Theo_Roosen
IK voel het in mij. De warmte, een gevoel van verlangen naar geborgenheid of ben ik verkeerd ? aquaangel: je voelt helemaal met me mee./...goed dus x - SabineLuypaert
Het witte matras ademt eenzaamheid aquaangel: soms wel........xx - miepe
heel mooi, me(e)-beleefd aquaangel: dank miepe voor mee-be-leven xx - kronos
het plakt ! aquaangel: super glue ;)P - lin
Goed gedicht.
Het is wel "voor mij geen hartverwarmend tafereel"..
Het gedicht ademt een mooie serene kerstsfeer met een betere afloop dan vorig jaar! aquaangel: bedankt lin xx - ivo
klap klap klap aquaangel: bedankt voor je klapjes - gono
Dromen mag nog hé? aquaangel: áltijd - RolandBergeys
Mooi, ja. aquaangel: mijn dank - Lucky
dreaming.... aquaangel: of............. - Mistaker
Winter lijkt alweer voorbij...
Wat bedoelde je nou met reactie onder Marylynn??? (ben niet blond maar... ;-))
xxxx aquaangel: ow daar heb je al een reactie weer op geschreven ik bedoelde op GN
onder een gedicht van marja ging jij je ineens met je kwebbel er tussen mee bemoeien hahahha vandaar
x
|