naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het anker

door Sabine

achter de muren
sloot een deur
alsof het een
aardverschuiving was
trillend van genot
blies ze de kaars uit

slapen moest ze
nu de deur
gesloten was
het verleden afgekoppeld
doorgesneden
vaarwel gezegd

dit moment lacht
de toekomst mag komen
het zwarte gat gedicht
jij kwam langszij
in de wildste golven
en gooide het anker

feedback van andere lezers

• geertje
  knap !
  mooie beelden worden opgeroepen bij het lezen van dit gedicht !
  het blijft boeien van begin tot einde (en terug :-) )
  
  knuff
  geertje m.
  Sabine: dit soort gedichten komen uit de echte realiteit
  in mijn 45 jaartjes leven zijn al zoveel stormen opgestoken en weer gaan liggen. Ankers die geen houvast bleken te hebben zijn me niet vreemd. het leven is ook net een boot, een grote zeereis.
  je zoekt de gladde rustige wateren van het leven.
  maar beland regelmatig in stormen, hoge golven en stuurloosheid.
  maar we geven niet op, we zinken en komen weer boven.
  
  hugy Sabine