|
< terug
zondag
het heeft me nooit kunnen boeien
de dag zonder buiten spelen
het banale schrift ter tafel
de stilte, alleen maar stilte
lang, heel lang duurde zondag
met gesnurk in de middag
zoemende vlieg tegen 't raam
zon bezweet flessen met drank
zwart, een spreekverbod
dominee met mondvocht
rood hoofd met strakke boord
dik boek met gouden legger
letters met vrees
zegen deze dag
amen
feedback van andere lezers- libo
even terug in de tijd... het was niet zo leuk hé
groetjes libo
remy: Dank libo, zelfde opvoeding gehad, ben ik bang - aquaangel
mooi neergezet
beeldvormend..
tot en met de daarop
volgend doodgeslagen vlieg
(tenminste ik mag hopen dat
deze uit verveling toch geraakt is?)
groetjes
remy: dank je, mijn eerste gedicht is een feit. - gono
Ik dacht dat de middeleeuwen al voorbij waren?
remy: Het speelde gelukkig alweer veertig jaar geleden, in de middeleeuwen dus. Thx voor de fb. - RolandBergeys
-strakke boord, neen?
Hallucinante beelden.
remy: Dank, Roland - SabineLuypaert
die wtee eerste strofe vind ik persoonlijk ronduit genieten
maar dan komt de vlieg op de raamkozijn he, ik begrijp nu ook beter
jouw bedoeling, vergeef me mijn interpreatie;)
arme jij
remy: Dank je Sabine, ik ben er overheen gegroeid, gelukkig. - ivo
je geeft een sfeer die mss niet hier zo gekend was. Het kerkelik leven is hier in Vlaanderen altijd anders geweest ...
remy: Gelukkig maar voor Vlaanderen, dank. - mistral
knap vervelende zondagen!
remy: Kun je gerust stellen, ja - Lucky
blij dat ik elke dag buiten kan spelen.....doe ik nog steeds trouwens of het nu zondag is of niet....
Lucky Me
remy: Veertig jaar geleden was het anders, nu gelukkig niet meer. - miepe
o wat had ik ook een hekel aan die zondagen!
verplicht wandelen met pa en ma
verplicht opsnuiven van herfstbladeren
verplicht luisteren naar klassieke muziek en vooral:
volgende dag weer naar school!
ik voelde me meteen in je gedicht
remy: We delen de gedachte aan die vreselijke dag die volgde op de heerlijke zaterdag, (twaalfuur thuis!)
|
