|
< terug
De blote zee
Het zware grijze land ligt daar
onbemind,
niemand om haar heen
behalve weer en wind.
De wolken wiegelen ver voorbij,
Ze wou dat ze was als hen,
levend luchtig even klein.
Een jongen speelt op het strand,
bouwt luchtkastelen uit mul zand.
Misschien wordt hij later net als ieder
hopeloos op haar aarde verdwaalt.
Zij ligt onder hem,
voelt zijn blote voetjes.
Zij zal, denkt ze,
hier altijd op haar plaats staan,
zij zal hem altijd laten begaan.
feedback van andere lezers- Mistaker
Mooi, ik verlang naar de zee. Misschien morgen...
Groet,
Greta
stormvonk: dank je wel, ben even van 't net geweest but i'm back... - Lucky
vederlicht.
stormvonk: als een pluimpje - Nine
Lief!!
stormvonk: dank je - ERWEE
ERWEE had zo omtrent het idee:
Brel zelf zat mee op de slee
of iets van die strekking.
stormvonk: La mer - teevee
Wanneer de wolken wiegelen
kan jij je spiegelen
met weinig geld
in het vlakke watergeweld
stormvonk: voor weinig geld...:) - libo
leuk om te lezen mooi
knuf libo
stormvonk: dank - SabineLuypaert
die voetjes en die wiegelende wolkjes betoverden mij (smile)
stormvonk: :) bedankt - ivo
weer één van die straffe stormvonkjes - knap hoor ...
stormvonk: Merci Ivo,
en nu ik yerug ben zal ik eens de draad van je gedichten oppikken - Ghislaine
Mooi.
stormvonk: dank je - Vansion
heel ingetogen voor jouw doen
(denk ook dat je verdwaald bedoelt - anders mankeert er een 'die'aan het begin van het vers)
(Het ww. staan vind ik raar in de ontext. Ik zie het eerder als liggen of zijn of wezen. Maar misschien mis ik iets...)
Raar dat je die titel kiest. Al voel ik wel ... (pffff die uitleg gaat niemand aan...)
Dit gedicht verdient rijping (verdichting). Denk ik nu zo plots. En ik voeg er misschien aan toe. Want ik weet het allemaal niet zo goed...Maar het is in potentie ontzagelijk mooi. Vandaar uitstekend. Zonder twijfel.
stormvonk: Bedankt voor de ietwat verwarrende fb - Aramis
zo'n schunnige titel voor een zo'n christelijk verhaal. Nu moet Inge Vervotte weer extra paternosters lezen. Godver ... !
(VerdwaalD ?)
stormvonk: Ons Inge toch - drebddronefish
Weelderig mooi, ook mooi is het ritme met de w.
groetjes
stormvonk: Bedankt hoor drebd - Bors (mentor)
Wiegelende wolken zullen we maar als 'dichterlijke vrijheid' beschouwen. Los daarvan kan de eerste strofe mij het meeste bekoren! Daarna zwakt het een beetje af, wordt het ietwat stroever.
Als geheel is het zeer zeker fraai te noemen!
Groeten, Bors
stormvonk: Dank je, mijn mentor :) - lin
Dit gedicht heeft heel veel in zich. Iets andere woordvolgorde hier en daar en soms een woordje schrappen en je bent er!
Het woord "wou" zou ik niet gebruiken in ene gedicht, dat is niet zo fraai. Ik pak de eerste strofe even op:
zwaar grijs land
onbemind,
niemand om haar heen
behalve weer en wind.
Voel je het verschil? Land ligt altijd, dat hoef je niet te vermelden.
Zo kun je elke strofe even oppakken. Maar het hoeft uiteraard niet. Ik suggereer alleen maar omdat het nóg mooier, nóg fraaier kan..
stormvonk: Misschien bedoel ik wel een speciaal land ( wow zo een dom antwoord op zo een goede fb) - RolandBergeys
Ja, ik volg Lin wel hoor.
stormvonk: Ik ook, maar ik wou een pointe maken, een loomheid suggereren,
|
