|
< terug
IJsland
reisverslag in verzen
________________
BERGRUG
het miezert boven de koepels van de luchthaven
een rode straal leest de magneetstrook van mijn kaart
een troep reisratten rollen koffers door de vertrekhal
dadelpalmhemden verraden hun zuiderse bestemming
ik stap in een tolvrije wereld
mijn vlucht vertrekt klokvast
werveling in het middenrif voorspelt een ontdekkingsreis
aan de overkant van de luchtbrug ligt een vulkaaneiland
net onder de poolcirkel piekt een onderzeese bergrug
ik dobber in een openluchtzwembad
blauwwieren, mineralen, kiezelzuur
het water draagt een opalen glans
het omringende lavaveld is met mos overwoekerd
uit een warmtekrachtbron rijst zwaveldamp
alsof de schaal van een rot, ondergronds ei barst
metalen toren en pijplijnen storen het blikveld
een bonkige bus voert me over een hangbrug
heuvels van smaragd baden in het koper van een zonsondergang
ik verstel de wijzers van mijn klok
twee uren heb ik ingehaald
DOLLARKOORTS
een lamswollen trui met een rolkraag heb ik nodig
loop rond het pruttelende sop dat deint en opspuit
een zuil van stoom staat in de geiser geplant
de stank went traag
op een nabije heuvelflank liggen drie rotsblokken
ruige openluchttronen voor drie koningen
de vertoning van een muil die heet kwijl oprispt
de zon haalt regenbogen uit de sluier die over de kloof zeilt
de waterval stort langs twee haakse trappen van basalt
het steile pad is met rafelig touw afgebakend
met hachelijke passen nader ik de ravijnrand
verder langs de kust zie ik schimmige vlekken aan de horizon
grondeigenaars met dollarkoorts wouden hier een stuwdam
een plaat met gebeitelde tekens herinnert aan de dochter
die in een bittere vlaag in het wit van een stuifwolk dook
mijn fiets bus hobbelt door de spoelvlakte van de gletsjer
doorwaadt de kleinere armen van het smeltwater
soms barst de bedolven krater door de ijskap
ik schuif over grind, tussen rotswanden van mos
in het dal hoor ik de stroomversnelling
in de hut woel ik mijn koffer leeg
duik knikkend in een slaapzak in een stapelbed
tot de stralen van de dageraad de kamer kraken
UITGEWIST PAD
een toegankelijk pad spaart spieren
water lispelt langs vertakte geulen
drijft me naar een omweg, een lus
afslaan, de stilte van de bergen in
traag over de gekartelde kam
een geleidelijke klim langs de richel
in een luwe knik van de flank geniet ik van een tussendoorhap
de afdaling gaat over een uitgewist pad langs rotsblokken
ervaren stappers dringen naar voor
bij het kruispunt daagt de gletsjertop me uit
maar de verlokking van een lauwe douche haalt het
later die avond nip ik blozend van een tas thee
ik sla de dagen dooreen, een zeemzalig teken
warme chocomelk met slagroom gloeit
door de stuipen van mijn slokdarm
KUITKRAMP
over de rand van de klif gulpt smeltwater
langs een kustlijn die week na de laatste ijstijd
achter het nevelgordijn schuilt een goudkist
aan de oostzijde klimt een pad stroomopwaarts
een geestdriftige gids onthaalt me in stroef Engels
zijn protserig verhaal duldt geen vragen
hij wijst naar een opgeknapte turfboerderij
een herenhuis van drijfhout en een knusse kerk
het orgel loeit psalmen die door de poort vloeien
langs de kust trek ik naar de kaap
een rotsboog die boten doorlaat
een droge strakke wind zweept me op
de kramp kerft door mijn kuit
papegaaiduikers hebben na de broedtijd hun snavels geruild
zolen zinken weg in het egale zwart van een kiezelstrand
een vlek boerderijen duikt op in de maanvlakte
genesteld tussen zwerfkeien en rotsscherven
dan zie ik gestolde knobbels in een jas van mos
SPETTER
bank, postkantoor, pomp en supermarkt
verder dan deze opsomming reikt het dorp niet
het bovenvlak van basaltzuilen boven het maaiveld
alsof een oude kerkvloer uit de magmakamer rees
ketterse nonnen uit de twaalfde eeuw
zijn uit het klooster gesleurd, op de stapel gehesen
duiveluitdrijvers strooien turfmolm over hen uit
in een kapel schud ik de zonden van mij af
de vlakte is door een geul doorkliefd
onder de ijskap rispt de krater spetters op
de modderlawine is gewekt
een aswolk waait zeemijlen ver
waaiers van puin in het veld
de laatste sporen zijn de verbrokkelde peilers van een brug
een gletsjer smelt in de broeikas van onze dampkring
tijdens de laatste ijstijd zijn schelpen en botten
in de lagen van een fossiele rotswand geperst
feedback van andere lezers- dichtduvel
Ik ben ook een fan van Ijsland, hoe kan het anders? Jef
wim_veen: thx - aquaangel
mooi gedaan hoor
mooi reis ook..??
kuitkramp sprak mij het meest aan..
maar deze strofe:
afslaan, de stilte van de bergen in
traag over de gekartelde kam
een geleidelijke klim langs de richel
vind ik ook zo mooi...
applaus
wim_veen: thx - sinneskyn
Wat een prachtige beelden
schets je hier wim veen,
ik waande me in een schitterend landschap
en voelde me medereiziger,
het verdient om herlezen te worden!
groetjes, Hil
wim_veen: Thx Hil - RolandBergeys
Een boeiend, poëtisch geladen relaas. Knap!
wim_veen: merci Roland - Lucky
deze ga ik vanavond op mijn gemak nog een x lezen.....
wim_veen: thx - ivo
het stokt af en toe wel erg, jammer want het zit goed in elkaar ..
als ik het hardop voorlees dan merkte ik ook aan m'n toeschouwers dat het af en toe misliep in het ritme en de klankkleur
maar ik vind het bijzonder knap zo'n lang gedicht ..
wim_veen: merci Ivo - SabineLuypaert
een troep reiskatten is een geweldige vondst, zwaar stukje sterkte zet je hier neer hoor, kheb me er effenaf eens lekker voorgezet met een dood orangettekes naast me (smile en gesmaakt)
wim_veen: Thx Sabine - Vansion
gezien mijn commentaar bij u geen weerklank vindt, beperk ik mij deze keer tot score
wim_veen: Wat kan ik anders zeggen dan...euh...merci?
Ik geef nooit fb op de fb omdat we anders bezig blijven.
Dus verwacht ik ook niet dat je mijn fb feedbackt.
Kunnen we zo afspreken?
Ik bedoel er niets mee. Echt niet.
Het is gewoon omslachtig en tijdrovend om elke feedback te beantwoorden.
Neem het mij niet kwalijk, maar dat is gewoon een keuze.
Dus voor nu en voor altijd, ...m e r c i - littlefairytale
Ik hou van de subtiele woorden die je vergezellen langs je voelen in je reizen door de tijd en ruimte.
De beelden die je gebruikt zijn voor mij erg herkenbaar...ik gebruik ze zelf..;zoals ijland en peilers van de brug...
Voor sommigen zal dit lang zijn als gedicht, maar er zit zoveel doorheen geweven dat minder woorden het totaal zouden ontwrichten.
Erg gesmaakt dit dichtproza.
tine
wim_veen: Thx Tine
|
