|
< terug
Geesten van de schemer
toen het licht wegtrok
en de duisternis haar plaats vond
schemerden de creaturen
tijdloos rond
vrees voor wat niet meer was
maakte dat ze doelloos doolden
eeuwig verwond
in het evenwicht
van duister en licht
en zonder het te weten
was het hun lot
om tijdloos te wezen
de geesten van de schemer
vervuld van angst en vrees
dwaalden in hun wezen
elke dag twee keer
telkens als het licht vertrok
en het duister moest gaan
lichtten ze op
en speelden ze
met de harten van hen
die hun leven niet hadden bewaard.
met het licht konden ze niet leven
en in het duister waren ze niets
de geesten van de schemer
prinsen van het niet
als het licht verdween
en de duisternis kon komen
om de mensen te bestoken
met angst en verdriet
geen oog kon hen zien
en toch zweefden ze rond
niet zonder reden of zonder grond
soms kon men ze voelen
en werd men bang
want de geesten
van de schemer
hielden hen in de ban
Ze vertoonden zich in de dromen
en in de fantasie
waar mensen
machteloos moesten toestaan
dat ze mochten bestaan
toen het bloed eenmaal vloeide
en stroomde vanaf het hout
verstomden de geesten
van de schemer
want hun spel was uit
geen mens hoefde nu nog te vrezen
om hun lot te ondergaan
ze werden verlost van deze last
om vrij doorheen
het leven te gaan.
want in het evenwicht
van duister en licht
waar de angst bestaat
werd gebroken
door Hem
die hem verslond
------------------------------------------
Een gedicht uit mijn eigenste realiteit.
feedback van andere lezers- Mistaker
Dit is wel een gedicht waar ik over moet nadenken hoor. Erg mooi in ieder geval, vooral de laatste strofe.
Groet,
Greta
ivo: bedankt .. gedichten mogen nadenkwerk zijn niet soms ?
ik heb er ook lang over gedaan om het in deze vorm te krijgen. Dit gedicht is gegroeid en soms heb ik een dag gepeinst over één woord en één zin ... en vermoedelijk leest de lezer ook dit nadenk werk .. - SabineLuypaert
slikt bij de laatste zin: eigen realiteit??? jee, ik wou net zeggen ik lees hem als een verhaaltje in het donker, zo type met de pillicht onder je kin verteld in een spookomgeving (enkel die prinsen van het niet zou ik niets van maken)? Het lijkt een sage (smile)
ivo: vaak is realiteit en sage een geheel.
Ik denk dat het 'niet' ook iets moois heeft niet ? - Nine
Wel heel speciaal....
ivo: bedankt ...Nine - miepe
donkerfobie
onredelijke vrees?
ivo: tja ...mystiek is altijd vreemd, is het niet ? - RolandBergeys
-de duisternis haar plaats vond, of het duister zijn plaats vond.
Wel mooi.
ivo: Bedankt Roland ik heb het verbeterd, die gelsachten zijn altijd moeilijk ... - Lucky
voor het slapen gaan even onder het bed kijken en laat je nachtlampje aan....
ivo: toch niet hoor bedankt voor je fb - emmeline
heel mooi omschreven, idd heel speciaal!
X
Emmeline
ivo: idd een gedicht mag ook eens wat anders dragen dan ik hou van jou en de poes die zegt miauw en onze koe die heeft het kou ... om maar te zeggen dat het diepe soms heel anders kan klinken dan dat we gewend zijn, niet ? - aquaangel
een hele mooie ivo
ik heb er iets specifieks uitgepikt wat me erg aansprak
lichtten ze op
en speelden ze
met de harten van hen
die hun leven niet hadden bewaard.
bedankt xxx
ivo: zonder dank ... ik vreesde al een stormloop aan opmerkingen, maar blijkbaar wordt het gesmaakt .. ik ben heel blij met de fb tot nu toe .. en zeker ook van u . *smile* - backie
Je hebt dit knap beschreven Ivo. Je hebt er uw werk van gemaakt en het is een mooi werkje geworden. Zoals je zegt: het moet niet altijd over de poes en de koe gaan.
groeten. backie
ivo: bedankt Backie ... ook voor uw score - Auda
Ik heb dit gedicht graag een paar keer laten herrijzen en geloof het juiste evenwicht gevonden te hebben, het 'ademt' in elk geval...
ivo: bedankt Auda ... herrijzen is een mooi woord btw .. - Henri_Cylma
prachtige resultaat van noeste arbeid ;)
ivo: bedankt Henri - ingelien
zeer fraai Ivo J.
je schildert indringend de gebroken wereld
waaraan we toch zijn overgeleverd,
maar .... er is hoop,
er vloeide bloed
de weg is vrij
een nieuw begin
voor jou en mij
'k voel me nog meer verbonden met je,
dank en lieve groet,
ivo: bedankt Ingelien, zo voel ik het ook ..
|
