Volg ons op facebook
|
< terug
Als
Als de rust uit haar sponde komt
zal ze je handen dan neerleggen
op de thuis van mijn slapen?
Zullen ze warm zijn en echt?
Als de zondvloed komt
zal hij je oogzeeën sparen
waarin ik mag baden?
En ook het streepje in je linkerwang?
Als alles zijn gang blijft gaan
zoals gisteren en eergisteren
zal ik dan vrij zijn?
En helemaal van jou?
En zullen de klokken stoppen met tikken?
En zal je het zout van mijn lippen likken?
En zal jij dan groot mogen zijn
en ik klein?
En zal
zal
alle schijn
dan eindelijk
opgelost zijn
?
feedback van andere lezers- RolandBergeys
Een prachtig, gevoelig geschreven gedicht, teder, hoopvol en toch een tikje weemoedig.
Vansion: ja, weemoedig, zelfs droevig voor een keer ... - Ghislaine
Het zoeken van de juiste balans in een relatie, tussen geven en nemen is crusiaal om het goed laten te functioneren. Teveel geven, dan is de ander een egoist. De veel nemen, dan ben je het zelf. Dat sommige daar nog moeite kunnen voor doen, doet mij de wenkbrauwen fronsen. Mij niet meer gezien.
Vansion: Me dunkt dat het meisje dat hier aan het woord is niet veel meer doet dan vragen. Nog te jong voor 'balans' misschien? - SabineLuypaert
ik wens het je zo toe (smile) echt waar,
maar vrees zelf beetje in Ghislaines denkwijze te vertoeven, (smile)
Vansion: Sabientje toch, dit gaat niet over mij zunne ... Ben mij aan het inwerken in een personagetje.
Jajaja, ik voel zo'n soort dingen ook wel eens ... maar dat hang ik niet aan de siteneus ... - ivo
ik vind dit een zeer gevoelig en evenwichtig gedicht - het springt er van af en hoe .. prachtig hoor
Vansion: Ja. Heel vreemd. Het gebeurt wel meer bij 't schrijven dat heel gevoelige thema's spontaan naar evenwichtige woordstructuren zoeken. Dat zie ik ook bij anderen. - littlefairytale
Wel, vind dit een van je meest open lezende gedichten.
Ogen, letters en laten inzinken ...
Erg subtiele overgave in ontwapende zin.
Cloet Grand Cru, voor liticulteurs. Chapeau, tine
Vansion: Grand Cru? Alleszins belegen, dat wel. Veel droesem. Maar zolang er nog wat tanine in steekt, wordt het geen azijn hé... Weet nog altijd niet wat ik van je laatste dicht vind. Laat het ook nog wat liggen. - drebddronefish
Dit is Marcel en Wanda, niet?
Vansion: Wanda en Manco. Marcel is van de aardbol verdwenen. Ja jong, ik ben er weer eens in aan 't tuimelen. Het is nog te vroeg. Ik wil wat rust tussen twee boeken. Straks word ik écht schizo. Ik weet niet of ik doorga met zo'n jong gekwetst personage. Het maakt mij indroevig... - miepe
grote kleine dame
bijzonder groot gewicht
licht schijnbaar zwaar onlijdzamen
schoorvoetend in gedicht
Vansion: feedback overtreft en treft - nutswritingkate
Subliem! Trouwens ik wil ook eens groot zijn... ;)
Vansion: ok ideale partner gij (dat je een vrouw bent zie ik door de vingers) - maar laat je kids maar ginder! ;) - kronos
antwoord geven zou afbreuk doen...
Vansion: vind ik ook
de vraag is mooi op zich
en waarachtiger dan gelijk welk antwoord - erinneke
hey vansion, ik vind het prachtig hoe jij woorden kan verwerken in een gedicht zonder aan inhoud te moeten boeten
Vansion: da's wat ik probeer met vallen en opstaan
(a propos; het schieten niet laten hé; ik word keigraag tegengesproken!) - Lucky
Aks jij gaat dichten.....
Vansion: ... zit ik met een eitje... - dichtduvel
De vrijheid om iemand anders toe te behoren, je ego wat in toom houden en de ander wat laten groeien, Jef
Vansion: wat zeg jij dat schoon en pakkend - feniks
Waarom bekruipt me hier de neiging om een antwoord te verzinnen? :)
Ga het niet doen. Enkel de vraag doet er toe.
Vansion: Misschien is het net omdat elke mens die roep hoort uit de mond van de andere, dat hij God verzonnen heeft. Want dan is het antwoord gewoon 'Ja!'. - ERWEE
Schitterend!
Vansion: beetje beschaamd over dit schrijfsel, eigenlijk ... - mariagarquez
Een Vansion anders dan anders. In afwachtende en afhankelijke houding. Sterk inlevingsvermogen, want zonder je echt te kennen kan ik het me niet goed inbeelden dat je dit lang zou kunnen uithouden.
Bij je vierde zin zou ik echt en warm onderling van plaats wisselen.
(als ze warm zijn zijn ze zowiezo echt, het omgekeerde hoeft niet waar te zijn).
Streepje in linkerwang is prachtig. Tot het bijna microscopische toe inzoemen op een mens en zien dat het naast heel veel ook maar een hoop celletjes zijn in staat tot aandoenlijke bouwovertredinkjes. Dat we zo graag zien.
Breekbaar gedicht dit.
Vansion: warm en echt: wat je zegt klopt logisch ... maar vanuit dit standpunt moet het eerste woord het tweede uitspreekbaar maken (crescendo dus)
Het gedicht is inderdaad biologisch (af)breekbaar en niet te recycleren.
Of ik het zelf kan waarderen weet ik nog niet zo goed.
Danke voor het lezen. - aquaangel
het ?
zou ik niey zo loos aan het einde plaatsen........
eh en ik heb een streepje op rechterwang,maar oké dit is voor jou links ;)) xx
Vansion: Ik geloof maar in streepjes als ik ze eens in het echt kan zien! (Is 1/4 niet haalbaar voor jou??? snik)
Dat vraagteken moet apart , loos inderdaad. (wat een héérlijk woord!)
Misschien verander ik de titel in "loos" mag dat? - wim_veen
een kralensnoer van twijfels
Vansion: zoiets ja - fenk
In een fb-reactie schrijf je dat je nog niet weet of je dit gedicht zelf wel waardeert. Nu, echt eerlijk, ik vind dit een van je meest ontroerende gedichten.
De "en" is je handelsmerk; ook de herhaling van "zal" op het einde: truukjes die het blijven doen.
Vansion: Hoe erg is het met een vrouw gesteld als ze ontroerd wordt door haar eigen geschriften? Juist, ja. - Lanseloot
Heerlijk. Ann.
Vansion: danke - cyta
sterk gedicht..het eeuwig vraagteken nabij elke relatie...
een fijne avond..cta
Vansion: Wat klinkt dat ervaren en wijs. Bedankt. Insgelijks.
|
