< terug
Gemurmel
Gevleugeld gemurmel gestegen als
fool's gold in een man's brein.
Een vleugelwerveling als in
verbeelding gezien.
[De vlinders laten zich ontpopt los,
met duizenden tegelijk fladderen
ze langs de bast van de boom,
het lentelicht in]
Groen schurkend als een oude
vergeten vriend laat mos
me licht als lucht gaan.
Vriend liaan
haakt zich eensklaps aan,
en innig omhelsd valt
de wereld me zomaar
te deel.
feedback van andere lezers- gono
't Doet me denken aan Tarzan in de brousse........... stormvonk: Den johny weissmüller in mij dankt u - wim_veen
de kriebelige omhelzing van de lente
stormvonk: friemel friemel - SabineLuypaert
schone murmel (smile) stormvonk: Dank je
groet - ivo
idd het is blauw en het vliegt doorheen de bomen
Tarzan in de vroege Belgische Lente ..
knap werk hoor! stormvonk: hahaahahhahhha - miepe
heeft toch iets trop-pisch
gggg! stormvonk: :) dank je
wel - Ghislaine
Mooi. stormvonk: Graag gedaan - Lucky
mooi...
maar waarom staat de 2e strofe tussen "[" ?? stormvonk: Omdat ik ze beschouw als een gefluister op de achtergrond, een aanvulling op het gedicht, zoals een commentaarstem bij een documentaire, of zoiets :) - RolandBergeys
Een mooi gedicht. Alleen: omhelsd met een d. stormvonk: Doemme :)
|