naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ontknoping

door wim_veen

in een cirkel spuwt de granaat zijn scherven
slaat een trechter van gestold bloed in de korst
ik ruik nu al de kiemen die het lijk bederven
een schimmel weeft vlokken over jouw borst

een mengsel van vet en was hoopt zich in jou op
een gier woelt met kale, kille kop in darmen
rond enkels en polsen spant de koperen strop
de made kan zich aan een gasbel verwarmen

dan wil de wezel in mij naar adem happen
en haak ik naar het korstmos van de kade
in jouw haven voel ik mijn schild verslappen

daar schat ik de slotsom van mijn schade
de knellende knopen die nooit knappen
het vervolg kan je doofstomblind raden

feedback van andere lezers

• RolandBergeys
  wel mooi, hoewel: de knellende knopen die nooit knappen vind ik er wat over, en de granaat is vrouwelijk: haar scherven
  wim_veen: merci
• erinneke
  schitterend
  wim_veen: dank
• Ghislaine
  Uitstekend + uitstekende.
  wim_veen: thx
• eisenik
  nice one... je gaat vaak voor de vrij klassiek-moderne inborst ... soms beetje 'archaische' of 'zware' beelden maar alleszins krachtdadig en functioneel...
  wim_veen: thx
• SabineLuypaert
  brr, straffe persoonlijkheid hoor om van in de ban te raken jee
  wim_veen: merci
• ivo
  een gruwelijk maar tegelijkertijd ook zeer teder gedicht
  Het is maar van welke kant ik het lees ..
  
  wim_veen: thx
• miepe
  jij kan waarachtig fantastisch hyperbolisch uit de hoek komen
  
  
  maar ik doe (nog) geen uitstekend-uitspraak. even aan je wennen
  al vind ik dat je het factisch verdient
  wim_veen: thx
• Lucky
  ondanks de hardheid mooie beelden
  wim_veen: merci