naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

wandel gang

door eomaya

zwakke doodskreten
galmen door mijn
wollen sjaal
maken vriesnestjes
in mijn jas
bladklepels
klinken kraken
vallen
in berebruin
puddinggeel
en neuzerood
veren verdwijnen
vluchtig
tussen hemel en aarde
in vervormde formaties

kralen van koude
rijg ik tot pad
en wandel met
handen vol herfst

feedback van andere lezers

• Marlis
  zwakke doodskreten vind ik nogal zwaar klinken bij de rest van het gedicht, en ook het ritme stokt hier en daar. De laatste strofe vind ik wel goed klinken.
  
  misschien zo beginnen:
  
  najaarskreten galmen
  in mijn wollen sjaal...
  
  Groetjes
  Marlis
  
  eomaya: Dank je, Marlis. Ik zit al langer een herschrijving te overwegen.
• sabine
  een beetje opsommerig misschien maar wel een bijzonder dicht
  groet sabine
  eomaya: Je hebt wel gelijk. Dat heb ik altijd een beetje bij landschapsbeschrijvingen in dichtvorm die ik schrijf. En dank je voor het compliment.
• VickyLievens
  de opsomming siert het
  eomaya: Ik vond het zelf niet echt een opsomming maar verschillende mensen zien dingen anders. :) Dankjewel!