writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De wanhoop niet gedroomd

door ivo

kon ik maar schuilen
in de ogen van uw schoot
zodat ik mezelf kon
verbergen
achter de kleuren
die ik loog

want niemand had
begrepen
hoe twee handen
me deden bewegen
in een wereld
waar zoveel schijnt
maar niets is wat lijkt

eenmaal deze fase
voorbij en wat is
zich toonde
kregen mijn verzonnen kleuren
een wrange smaak
waardoor als verwrongen ijzer
mijn leven zich boog
om toch maar te houden
wat ik ooit had gedroomd

kon ik maar schuilen
in de ogen van uw schoot
zodat ik mezelf kon
verbergen
achter de kleuren
die ik loog

 

feedback van andere lezers

  • libo
    wat moet je verbergenachter kleuren??? gedichten zonder kleur en dan nog liegen joenje joenje toch met liefs livina
    ivo: je moet de betekenis niet altijd letterlijk nemen, laat het geheel maar eens gewoon door je gedachten waaien .. en wat het gedicht achterlaat dat laat het achter, bij de ene een smartlap bij de andere misschien bitterheid of wanhoop ... wie zal het zeggen? de dichter alvast niet ...
  • Mistaker
    Erg mooi, vooral de laatste strofe.

    Groet,
    Greta
    ivo: Bedankt Greta voor je reactie en waardering
  • SabineLuypaert
    door de herhaling krijgt hij een teder smartlapgehalte
    ivo: dat zou ook kunnen, dank je wel sabine voor je waardering
  • fille_de_toi
    hier word ik stil van. 'k verberg me in zwart terwijl ik
    een regenboog aan elkaar lieg. tweede strofe is zo
    herkenbaar. de touwtjes doorknippen,... geen optie zeker
    groet
    fille
    ivo: Bedankt Fille ... soms kan een vers je aanspreken en doen denken aan iets wat je zelf al ooit had geschreven of bedacht, idd .. dat is het mooie van taal vind ik zelf, het blijt onuitputtelijk bronnen tot gedachten gevoelens en zoveel meer .

    bedankt voor uw mooie commentaar en voor uw waardering
  • erinneke
    ik ben volledig verkocht door de woorden
    verbergen
    achter de kleuren
    die ik loog
    ...
    dat is weer zo'n zin waarover ik nu loep te vloeken dat ik hem niet eerst heb uitgevonden.
    ivo: hahaha, je mag hem rustig gebruiken hoor, ik wil er geen alleenrecht op, maar ik vond het zo mooi klinken ... mss vinden wij het samen wel heel mooi, en waarom zou jij het dan niet mogen gebruiken ...

    bedankt alvast voor je waardering en voor de mooie commentaar
  • j_dreyfsandt
    kon ik maar schuilen
    in de ogen van uw schoot
    zodat ik mezelf kon
    verbergen
    achter de kleuren
    die ik loog

    schitterend
    hans



    ivo: Bedankt Hans, voor het schitterend vinden .... en je waardering
  • louisaatje
    vind dit ook heel mooi, maar houd niet zo van de letterlijke herhaling van de eerste strofe. een kleine evolutie laten plaatsvinden tussen begin en einde????? Voor de rest buig ik in bewondering mijn hoofd
    ivo: idd Louisaatje, het letterlijk herhalen was ook niet de bedoeling om een evolutie te laten zien, gewoon om hetgeen ik in het begin had gezegd te versterken, zodat het geheel in een cirkel ook sterker zou worden. Het gedicht gaat over zoveel, elke lezer leest er mss iets anders in, en dat vond ik zelf ook wel wat me aansprak toen ik het zelf voor de eerste keer in zijn geheel las ..

    wel bedankt voor uw lovende reactie en uw waardering, ik ben hier heel blij om hoor ...
  • anne
    Knap, Ivo.Ik heb het wel twee keer doorgenomen want er zit altijd iets in dat je de eerste keer niet opvalt. Maar dat maakt het juist interessant. Kinderen dromen wel eens zoveel kleuren en het is een kunst ze te bewaren voor hen tot ze groot zijn. Dan maken ze zelf hun kleurenpalet. Wat je ze meegeeft, kunnen ze spiegelen en dan zien ze zelf of het waarheid is of niet. Maar kleuren wegnemen uit het leven zou toch zonde zijn, niet?
    ivo: Bedankt Anne, idd ik heb zo geschreven dat het je moet overwaaien zodat wat overblijft je kan roeren ... ook bedankt voor uw lovende reactie, je doet me blozen ....
  • RolandBergeys
    ik vind het helemaal mooi, me therhaling bij die het geheel versterkt overigens.
    ivo: Bedankt Roland, ook voor uw lovende reactie
  • duivelstrikje
    de kleuren die ik loog, prachtig, echtwaar prachtig!!!
    mooi gedicht!!
    liefs, fien
    ivo: Bedankt Fien, dit doet me wat dat je het prachtig vindt .. met plezier geschreven, ook voor jou ..
  • vladimier
    Sterk in al zijn eenvoud!
    Mooie parafrases ; in de ogen van uw schoot, de kleuren die ik loog...
    ivo: bedankt Vladimier, ik buig het hoofd ...ik voel me vereerd ..
  • Emmeline
    Het staat er, straalt emotie uit en klopt gewoon volledig...
    Knap hoe je telkens weer alles zo mooi kan verwoorden en plaatsen!!!
    Ik bewonder je (talent) echt!!
    X
    ivo: hola, ik denk dat talent nog niet iets veel meer is. het is maar een oefening om te proberen mezelf te zijn.
    Bedankt voor uw mooie commentaar, het vlijt me enorm, het doet me zelfs wat zweven, maar ik blijf toch liever met beide voeten op de grond, daar voel ik me iets zeker.

    Tx voor je waardering ... *smile*
  • Aramis
    beetje struisvogelachtige houding hé. Kop in 't zand en de problemen zijn opgelost ... :P
    ivo: misschien wel, iedereen leest het zijne erin en dat vind ik wel geslaagd. Bedankt voor uw commentaar
  • muis
    Herhaling versterkt het geheel.
    Ik voel het aan als een 'schuldbekentenis" en "spijt".
    Graag gelezen...
    ivo: iedereen leest het gedicht anders, dat is mijn inziens het sterke eraan ..

    bedankt voor uw reactie en waardering
  • miepe
    héééél mooi, Ivo!
    ontroerend mooi

    maar ik blijf zoeken naar de betekenins van de twee handen die deden bewegen...
    ivo: bedankt Miepe voor uw reactie ...

    wat ikzelf met die twee handen bedoel :
    een mens is nooit écht vrij en wordt door andere mensen gemaakt en gestuurd. Omdat de mens in een collectief leeft zijn het mede de andere mensen die de mens aanzet om te handelen.
    De niet zichtbare druk die de mens aanzet om in een bepaalde context en visie om te handelen.

    bedankt voor uw waardering ..
  • innerchild
    De herhaling maakt je gedicht juist sterker. Zou ik ook gedaan hebben. En voor de rest leest het heel kwetsbaar en (bijna) schuldig aan. Zo zie je maar weer hoe woorden steeds weer anders ingevuld kunnen worden. Het is wat de lezer lezen wil ...


    ivo: Bedankt innerchild, het is idd zoals je het zegt .. als dichter kan je enkel een beeld schetsen, het is aan de lezer om het in te vullen ...
    tx ook voor je waardering
  • Lucky
    mooi...en heel toepasselijk om met de 1e strofe te eindigen...dat maakt het inderdaad sterk zo als inner aangeeft...
    ivo: bedankt Lucky ook voor uw waardering
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .