< terug
klein
de kleinste vorm
die we kennen
moet ook wel
de grootste zijn
we zijn een polsslag
in de ogen van de zon
haar vuur en het draaien
sturen ons onzichtbaar
we lopen naar elkaar
in bochten als de zonnewind
we kijken naar elkaar
de juiste richting uit
horoscopisch dromend
levensloop en sterrenkind
we bepalen
niets
dan een fragment
van verbranding
van beweging
gevoed
door tegenstellingen
die voor ons
slechts woorden zijn
feedback van andere lezers- Innerchild
Heerlijk om te lezen ... een beetje filosofie die ik wel lust ! eisenik: thnx :) kdurf wel is te graven ;) leuk dat je meegraaft! - Ghislaine
Mooi. eisenik: thnx =) - SabineLuypaert
die polsslagstrofe is mijn ultieme favoriet (smile) eisenik: thnx =) - ivo
het is zeer sterk ... eisenik: thnx :) - anne
Een gedicht met rijm en alles wat moet. Graag gelezen, groetjes. eisenik: dankje :) - bragt
Het 'astronomische, alomvattende' in uw gedicht zou ik durven benadrukken door te schrijven:
'astronomisch dromend
levensloop en sterrenkind'
ipv horoscopisch (of ook niet astrologisch) wat in mijn ogen vooral 'spielerij' is, en wat uw gedicht zeker niet is.
eisenik: tging meer over richting en zonnewind / sterrenstand
vandaar horoscopisch ; idd astronomisch zou wetenschappelijk correcter zijn ;) kga der nogis over peinzen ; bedankt! :) - ERWEE
bijzonder sterk werk eisenik: thnx :) - Lucky
een straf stukje eisenik: dankje - miepe
ik kruimel-op-de-wereldschaal-gevoel
(ook this mortal coil en dead can dance) eisenik: idd :) - erinneke
ook dit kan ik smaken eisenik: dankje :)
|