|
< terug
zelfportret
Zelfportret
al vroeg ging ik op jacht, doorgronde alle beemden die
sappig waren en zich leenden, om zacht te landen in het hooi
mijn kloeke ridder steeds paraat, de lans naar voren wetend
waarvoor zij staat, en wachtend op het schone prooi.
nu de herfst de beelden een voor een wist en het binnenin
niet meer zo hard gist, De kroonjuwelen al verstookt en
de geldigheidsdatum langzaam verloopt, komt een mens
tot rust waarbij hij zichzelf met zijn beleefde dromen sust.
als de maan tussen het grijze gaat groeien alleen met zichzelf
nog eens kan stoeien, gaat een andere wereld voor hem open
die hem doet hopen op wat hem eens zo zeer verblijdde nu
tot het essentiële herleidde toch op een vaststaand feit berust
zelfverzekerd en veel grijzer door de ervaring wel wat wijzer
niet meer te vangen voor een gat, weet ik nu wel van wanten
laat me niet meer duwen naar alle kanten, maar nu vecht met
de middelen die ik destijds al reeds aanbad
feedback van andere lezers- erinneke
geweldig, zowel grappig als mooi en beeldend en ergens ook een klein beetje intriest
Hoeselaar: Zoals een clown past, lief en leuk gereageerd - RolandBergeys
-doorgrondde;
-de lans is vrouwelijk;
-de schone prooi;
-de kroonjuwelen;
-maar vecht nu.
Een leuke inhoud.
Hoeselaar: Waar blijft die warme man die ik hier eerder ontmoette ? Vroeger was jouw feed back leuker - muis
Inhoudelijk vind ik het heel goed.
De laatste strofe, eerste zin, leest precies een beetje moeilijk.
Naar mijn gevoel zou ik het eerder onder proza zetten.
Toch goed neergepend met wijze woorden.
Groetjes
Hoeselaar: Dank je wel voor deze voorzichtige reactie - Dosto
De opmerkingen van Roland kloppen helemaal. Voor de rest: het gedicht heeft een aanstekelijk bijna rap-ritme door de binnenrijmen! Volgens mij was dit geen makkelijk gedicht om het rijmschema te doen kloppen...
Hoeselaar: Nee zeker niet het is een hele toer geweest om dit aaneen te rijgen - ivo
ik volg dosto helemaal ..
Hoeselaar: Leuk dat je Dosto volgt en mij daardoor een kans geeft - anne
Stoere ridder, je mag er zijn! Goed gedicht met moeizame rijm maar het klopt als een busje, dus ok voor mij. Ik lijk in de bossen van Robin Hood te zitten als ik dit lees. Leuk gedicht.
Hoeselaar: Al was ik nooit in Sherwood en doolde ik nooit rond in deze bossen voel ik me toch heerlijk aangesproken.
Heb dank van een (stoere ridder) stoelen bidder - teevee
O edel grijs in jeugdige gedachten
wat vroeger nog een week kon wachten
daar hunkeren wij nu maanden naar
helaas! Ons opstel komt zo moeilijk klaar!
Hoeselaar: Prachtig deze rijm en o zo waar - SabineLuypaert
die eerste strofe is geweldig hahaha en heerlijk dubbel, en de rest heb ik ook gesmuld
Hoeselaar: Heerlijk hé als je je maar zelf goed kent - wim_veen
een zelfzeker zelfportret
Hoeselaar: Dat komt met de jaren, leuk dat je me las
|
