naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het huwelijk

door Joop_Eters

Iedereen die zei:"Angèle, je zal het je berouwen!"
Maar Angèle Van Hemelrijck was koppig en verliefd.
Daarom zou ze, ondanks alle tegenstand,
met Mefisto Hellemans gaan trouwen.

De Hellemansen zijn een eeuwenoud geslacht
die de kunst verstaan, als geen ander, om zich te verrijken
via weldoordachte huwelijken en notarieel gekonkel
en naar het schijnt heeft een verre, gekke oom, zoals later zou blijken,
ooit in zijn eentje een heel vrouwenkoor verkracht.

Zo mocht, recentelijk nog, de familie Paradis
aan den lijve ondervinden
tijdens een tochtje in de sneeuw, ergens in de hoge venen
was hun erfgenaam vermist en hoe er ook gezocht werd,
met honden zelfs, toch was hij voorgoed verdwenen.

Het onderzoek dat volgde, werd uitgevoerd ten gronde
en leidde naar de tuin van de pas geworden weduwe,
de vijver werd gedregd, er werd gegraven bij de linde
bij een ingezakt stukje grond, maar er werd niets gevonden
behalve dan een dooie kat,
die de tuinman daar, opgemerkt - en omdat dat hem niet zinde -
daarna dus begraven had.

Maar ook de families, Verdoodt en Quaghebuur
beschouwden zich verkeerdelijk als de Hellemansen's vrienden.
Want ook hun bezittingen, hun bijeengespaard fortuin
dat ging snel op in rook, en kwam in andere handen
de ene werd tegen een boom in zijn wrak teruggevonden,
verbrand, verkoold, verteerd door vuur
terwijl van de andere wordt aangenomen
dat hij zich in bad verslikte
en dientengevolge daarin dus verzoop.

Maar Angèle Van Hemelrijck vond haar Mefisto lief.
Dus trouwde ze met hem al was dat vreselijk naïef.
Nog voor dat ze ter kerke ging, kwam de familieraad bijeen
met slechts één motief waarbij iedereen werd gehoord
:" Hoe wordt Angèle Van Hemelrijck, onopvallend,
voor iedereen aanvaardbaar, maar wel degelijk vermoord?"
Er werd getoost op de familie, waarbij men de glazen hief.
" Gaan we voor een sneeuwlawine of valt ze van een rots,
een gasknal dat kan ook, of gebruiken we vergif?"

feedback van andere lezers

• thiefenthal
  Helaas blijven we tegen het einde hangen van de spanning om te weten te komen welk wreed lot het hare is geworden. Joop Eters is duidelijk verre familie van Mefisto Hellemans. En wat met Hellebaut?
  Joop_Eters: Die is met één sprong over de muur verdwenen! Wat niet van Angèle gezegd kan worden.
• stormvonk
  Die mefisto's toch
• miepe
  en ik geloof dat de familie Van Hemelrijck ook niet te onderschatten zijn. W?ten de Mefisto's dat wel! Ik heb ze ook aan hunne kant zien klinken...
  Joop_Eters: Daar werd rekening mee gehouden!
• erinneke
  terwijl dat van de andere wordt aangenomen - die "dat" staat er hier teveel in,
  verder is het meer een verhaal dan een echt gedicht. begin en einde houden nog wat rekening met rijm en ritme, maar verder primeert inhoud toch duidelijk. niet tegenstaande vind ik zowel het idee, de woordkeuze en de schrijfstijl geweldig en heb ik het met veel plezier gelezen
  
  Joop_Eters: "Dat" heb ik, terecht trouwens, verwijderd. Tja wat dat rijm en ritme betreft, ik houd er nu eenmaal van vormen los te laten of tegen elkaar uit te spelen, rijmschemas te klutsen en daar dan een omelet capriccio van te maken.
• ivo
  je moet maar Hellemans heten ... groen zijn dan de beten ..
  Het zit hem in de namen en dat is altijd wel leuk ..
  
  Joop_Eters: Als het uzelf niet overkomt, valt het wel mee. Dankjewel.
• SabineLuypaert
  Ang?le zal rap in't hemelrijk vertoeven,, heb hem graag gelezen maar niet zo graag als ander werk van je
• Hoeselaar
  Welk een bizar en moorddadig verhaal of gedicht en welk een namen die allen tot de verbeelding spreken.
  Ik vind het zeer goed het kon wel van Shakespire zijn ware het niet in een te modern taaltje gevat
  
• RolandBergeys
  Leuk, Etersiaens relaas.
  Joop_Eters: Zal ik er een slaatje uit slaan!
• gono
  Ik zou opteren voor een zwembad zonder water.........
  Joop_Eters: Wij hebben alleen een opblaasbaar zwembad en dat heeft meer het effect van een springkasteel!
• muis
  Willem Elsschot heeft een meesterwerkje geschreven over het huwelijk. Hij besteedde aandacht aan het ritme, m.b. de zes voetige jambe en het rijm.
  De eerste vers begin je met een omarmend rijm, in de volgende verzen ga je anders te werk. Je geeft ieder vers een eigen zelfstandig leven waardoor het geheel totaal verdwijnt.
  De eerste vers is 7 voetig, de laatste vers is 6 voetig.
  Voor mij is dit proza.