naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mezelf

door dichtduvel

Mijn hoofd leidt nu zijn eigen leven,
het gaat gewoon zijn gang.
In deze vreemde wereld begrijp ik
mezelf niet meer.

Moeizaam spreek ik bekenden aan
en mensen die ik ooit eens zag.
Misschien verbeeld ik me hen maar
en zijn zij virtueel.
Ze luisteren zoals ikzelf met open
mond. In gedachten articuleer je niet.
Hun zinloze antwoorden verrassen mij,
gaan verder totaal aan mij voorbij.
Vertwijfeld herformuleer ik aarzelend
andere gevoelens.
Hoe verstaanbaarder ik tracht te zijn
hoe minder resultaat ik boek.

Ontgoocheld druipen mijn partners af.
Het zinloze schrikt hen af. Ze zijn niet
meer geïnteresseerd.
Weer alleen weet ik ook niet meer
waarover ik het had en of ik zelfs
maar met hen sprak.
Totale ontreddering is mijn deel.
Hoe vind ik in die chaos mezelf
terug? Versta ik nog ooit mezelf
en leg ik dit aan anderen uit?

Oververmoeid van al die vragen
leg ik het moede hoofd te rusten.
Wat overblijft is onzekerheid, de
angst alleen te zijn en overgeleverd
aan een even ongrijpbaar als
geïsoleerd persoon : mezelf.

feedback van andere lezers

• RolandBergeys
  Heel indringend geformuleerd, maar wel een zeer negatief beeld, vind ik.
  dichtduvel: Dank je Roland, Jef
• erinneke
  alhoewel dit een zeer zwaarmoedig gedicht is, heb ik hier geen last van de deprsseive 'ik ben zielig, geef mij aandacht' bullshit die ik vaak in zware teksten tegenkom. Dit is voor mij op een nuchtere en indringende manier geschreven, zonder teveel emotionele verpakking waardoor het bijna schrijnend mooi is. Een snijdende tekst die heel diep gaat! Meer dan uitstekend, maar dat verkopen ze hier niet
  dichtduvel: Dank je erinneke, blij dat het zo overkomt, Jef
• muis
  Herkenbare situatie voor velen geloof ik.
  Eens rusten en afstand nemen en dan komt die chaos terug op zijn plooien.
  groetjes
  dichtduvel: Dank je muis, ik geloof je, Jef
• Mistaker
  Voor velen herkenbaar en zeer mooi verwoord!
  
  Groet,
  Greta
  dichtduvel: Dank je Mistaker, Jef
• SabineLuypaert
  slik zeg, hier druipt eenzaamheid en on,begrepenheid uit elk woord,
  dichtduvel: Dank je Sabientje, Jef
• ivo
  zeer mooi, haast een psychologisch stuk dat vanuit de mens de realiteit bekijkt ... een beschrijvend beeld dat ik ooit in een hele boek moest lezen, en nu in enkele lijnen hier staat gedicht.
  Het ging over een man met autisme die zich niet houden kon in de wereld van het niet-autisme ...
  Niet dat ik je van autisme ofzo verdenk, maar het liet me er heel erg aan denken ..
  
  knap hoor zeer sterk, bravo Jef ...
  dichtduvel: Dank je ivo, Jef
• innerchild
  Wow, Jef ... wat staat hier toch allemaal ? 't Komt me zeer bekend voor en toch overdonderd jouw waarheid mij. Dan is 't zeker goed geschreven, toch ? Een puik stukje zelfkennis al kun je jezelf niet vinden in het gedicht. H? ... wat doe ik nu moeilijk (maar je snapt het wel ... hoop ik ?)
  
  Inner
  dichtduvel: Dank je innerchild, Jef
• littlefairytale
  Mijn stem was echt. Stemmen kunnen niet in hoofden kijken.
  Oren enkel luisteren. En jouw pen kan het schrijven, rauw, nuchter ontdaan van overtollige franje...
  Groetje, tine
  
  dichtduvel: Dank je tine, Jef
• Lucky
  zwaar op de maag....
  dichtduvel: Zeker! Dank je Lucky, Jef
• spinvis
  you have to learn to live with youself ... das de enige steeds 24/24 bij u aanwezig is ... echt alleen ben je nooit, je kan je wel alleen voelen en dat mag!
  dichtduvel: Dank je spinvis voor deze bemoedigende woorden. Inderdaad speelt alles zich in ons hoofd af. Enige voorwaarde om gelukkig te zijn, is dat je jezelf graag ziet, grtz, Jef
• Green_eyes
  In de eerste strofe kon ik mee, of je het over mij had ;-)
  verder zwaarmoedig, bij mij komen ook eerder zo'n woorden ter blad... al ben ik niet echt eenzaam.
  
  Een mens moet op tijd de deur achter zich sluiten en de natuur ingaan, daar ben je nooit 'alleen'. ;-)
  vogels, bomen, bloemen, dieren, ect...
  
  groetekes.
  dichtduvel: Dank je Green eyes, heb ik net gedaan, gefietst en gewandeld, dank voor je raad, Jef
• stormvonk
  wel deze is fantastisch, je zweept me mee in de donkerheid en laat me verweesd los
  dichtduvel: Dank je stormvonk, Jef
• lin
  Hier geef je een kijkje in het hoofd van iemand die even het spoor bijster is. Eenzaamheid druipt eraf. Het positieve is dat deze persoon er wel vat op lijkt te hebben, want is is perfect verwoord in dit gedicht!
  Liefs, lin
  dichtduvel: Dank je lin, verwoord is nog niet verwerkt, maar er komt schot in, Jef
• soezel
  k herken dit wel...gelukkig voelt het niet echt als isolement, zoals jij dat noemt.
  graag gelezen...goed verwoord
  
  liefs
  dichtduvel: Dank je Soezel, Jef