< terug
Drijfzand
langs ruiten
die hij lang geleden
zelf had ingegooid
staarde hij
naar de overblijfselen
van zijn verleden
waar eens het onbegrip
welig tierde
drukten zijn voetstappen
thans enkel nog
in drijfzand
zijn trots schonk hij weg
aan een bedelaar
zijn tranen borg hij
in de kluis van zijn hart
en toen de put gedempt werd
was er niemand
die zich nog herinneren kon
waar hoogmoed was gebleven
© Eric
feedback van andere lezers- springie
mooie beelden, vlot geschreven eric: Dankjewel, Springie! - Joop_Eters
Sterk, somber. eric: Blij met deze reactie, Jo!
Sterk, somber - maar toch hoopvol, hoor... - erinneke
somber, beeldend, diepgaand eric: Dank voor het "beeldend" ! - RolandBergeys
heel knap, zwaarmoedig eigenlijk, maar schoonheid overheerst eric: Helermaal met je eens wat die schoonheid betreft! Dank voor je reactie! - anne
Heel sterk, heel sterke verwoording van gevoelens. eric: Is een beetje wat ik steeds probeer... "Poetry ought to be a very simple expression of a very single moment..."
Dank voor je feedback! - blauw
Knap, af. Vooral die derde strofe, mooie weergegeven.
Groetjes eric: Dank je, Ward! - SabineLuypaert
een echt eric gedicht (smile) eric: Bloost... - werner
mooi, de tranen in de kluis van het hart klinken wel wat clich eric: Vaak zijn clich?s nodig om de herhaling van ons leven te illustreren... Dank voor je mening, Werner! - ivo
een zeer mooie relativerende visie op het leven eric: Dank je wel, ivo, voor het relativerende ! - Lucky
MOOI! eric: DANK !
|