writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Doolhoffelijkheid

door innerchild





In stiltes die niet hoorbaar zijn
zelfs niet in de luwte van mijn hart
daar woedt een oorlog en heerst onmacht
om zoveel onbegrip en pijn
hoe graag zou ik je willen zeggen
de woorden spelend in mijn mond
duizend keer gewikt, gewogen
maar telkens weer te zwaar

Je zou dat hart eens moeten voelen
bij iedere klop een stem die stikt
en slikken doe ik, ieder beeld
terug naar oorsprong of verder weg
de angst die heerst bestaat niet eens
doch knaagt mijn dag weer stuk
al warmt een arm mij slapend
de nacht is meestal onder nul

Ik kan niet zeggen wat ik voel
omdat mijn hoofd weer tolt
dus tracht en zoek ik tot ik vind
loop tegen muren op
het huis waarin ik zo lang woon
zet deuren op een kier
ik volg mijn voeten stap voor stap
en ga mijn eigen weg





 

feedback van andere lezers

  • muis
    Steeds jezelf trouw blijven innerchild en je eigen weg gaan en je gevoel (dikwijls) volgen. prachtig verwoord
    groetjes
    innerchild: Ik ben op goede weg, hoor, Muisje !
  • ivo
    een mooi emotioneel gedicht waarin de zelfrelativatie protesteert tegen het keurlijf dat werd aangemeten .. het niet durven springen in het zwarte gat, omdat de zekerheden die er nu liggen toch net iets meer zijn dan het bodemloze dat voor ligt.
    Maar die zekerheden zijn zo lek, dat het al vloekend wordt verwenst.
    innerchild: Jij hebt er wel zicht op, Ivo ... want zo is het. Alleen voelt het op die momenten niet zo. Mijn wijsheid komt dan ook met de jaren ... :-)
  • veerle
    Ik weet niet precies wat het is, maar vind flarden van deze sfeer terug bij mezelf.

    De eerste zin is mooi en er zitten leuke aliterraties tussen
    Veerle
    innerchild: We zijn allemaal mensen met onze ups en downs, h? ...
    Dank voor je reactie, Veerle !
  • SabineLuypaert
    verdriet en onmacht spatten hier zo door de tekst he, (knuffelt) en toch lees ik berusting, het willen maar nog niet helemaal durven, want zelfs het frustrerende dat we kennen is meer zekerheid dan een voorgestelde zekerheid, tot hoofdpijns toe denken we ons dan te pletter, het blijft knagen, en toch het juiste doel, voor jezelf gaan, ik wens je veel sterkte (voor 't geval dit autobio is) anders heel sterk neergeschreven (knuffelt toch nog maar eens voor 't zekerste)
    innerchild: Ach, wat is Sabientje lief !
    't Gedicht dateert uit een lastige periode maar ook die gaan gelukkig ook weer voorbij ...
    Maar .... ik knuffel gewoon lekker terug. Voil? !
  • gono
    Beangstigend mooi!
    innerchild: Niet bang worden, Gonootje ... maar wel leuk dat je 't mooi vindt !
    :-)
  • RolandBergeys
    Prachtig!
    innerchild: Merci, Roland ... merci !
    P.S. Ik heb je lied nog steeds niet kunnen beluisteren ... :-( (stomme rotcomputer !)
  • Joop_Eters
    Hartverscheurende mijmering. Klankkleur en ritme zijn excellent !!
    innerchild: Zo'n reactie van jou doet me deugd, Jo ! Merci ...
  • blauw
    Hee innerchild, prachtig. Ik lees jouw reactie bij de fb van Sabine,
    en dan kun je uw mooie woorden uw gedicht nog beter verstaan, of eerder, begrijpen.
    Groetjes
    innerchild: Dank je, Blauw ...
    P.S. Tot morgen ... ik kom dan even kijken naar jullie tentoonstelling.
  • soezel
    je eigen weggaan houd je het langste vol!
    erg mooi verwoord

    liefs
    innerchild: Ik probeer mijn pad te volgen ... met af en te een rustpauze langs de graskant !
  • teevee
    Blij dat het voor je ligt
    wat je achter hebt gelaten!
    innerchild: :-)... thanks !
  • Green_eyes
    Auw auw, kan pijn doen tegen muren lopen... maar ik begrijp je... ik voelde ooit hoe zwaar het plafond is.
    xxx
    innerchild: Zotte doos ! ;-)
  • werner
    bevreemdend herkenbaar, heb ervan genoten
    innerchild: Ik ben verbaasd hoeveel mensen zich in dit gedicht herkennen ... en ik dacht dat ik alleen was !
  • Lucky
    waarom...ik weet het niet maar het woord paradigma kwam in me op bij het lezen....
    innerchild: Een paradigma ?
    Eerlijkheidshalve ben ik het toch even gaan opzoeken: "In de taalkunde is een paradigma het geheel aan verbogen en vervoegde vormen van een bepaald lemma."
    'k Moet zeggen dat ik je denkwijze toch een beetje kan volgen ...
  • kapiteinsebbos
    keurig werk!

    dikke knuffels,
    xxxx
    innerchild: Hoffelijk, h? ?
  • Vansion
    goed werkje
    schitterende titel!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .