naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

filmpje

door eisenik

je ogen die
ooit in de pijn
maar fraai
licht instaren
weten dat
het leven voorbij aan ons
in goudwinden
waai
ik mijn eigen weg
naar het witte doek

de dagen die
we vergeten zijn
te saai
om te bewaren
in de schat
waarin je droomt en soms
verstrooiing
zaai
ik nog een pit en zeg
dat was mijn mooiste boek

zo zal de laatste herinnering
als een ontrafelbaar geheel
een mooi bedachte screenplay zijn
van ingevulde hebbedingen
waarin ik de hoofdrol speel

feedback van andere lezers

• ivo
  mooi?
  eisenik: ;-) moeilijk te verwoorden zegt :P
• muis
  Mooi eisenik:)
  eisenik: dankje ...
• Joop_Eters
  Als je die eerste twee beroerde strofen niet had geschreven en je geconcentreerd op de laatste dan had je een prachtig kortgedicht geschreven. Sorry.
  eisenik: geen probleem
  niet iedereen hefet smaak :P
• anne
  Ik vind de eerste strofe qua inhoud ok maar de vorm is wat stroef. Als je die herwerkt, krijg je van mij ... wat zullen we zeggen. Een tien, ok? Wel een leuk thema om eens over te schrijven.
  eisenik: stroef ?? hoezo??
• SabineLuypaert
  en heerlijke laatste strofe (smile)
  eisenik: dankje
• Lucky
  een oscar
  eisenik: hehe danku