naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

(on)bereikbaar

door Innerchild

poorten worden onherroepelijk gesloten
en je gouden sleutels
dwarrelen langzaam
naar de bodem
van een oneindige oceaan

onaangekondigd veranderen
helder blauwe kijkers
in eenzame donkere meren
en niemand die de diepte
daarvan weten mag

je stilte lijkt zo doelloos
en je reddeloosheid
is bijna niet te overzien
enkel alleen met jezelf
zal je deze weg moeten gaan

innerlijk zoekend ontdek je
in troebel water
een gouden sleutel
je vindt een poort die kansen geeft
al zie je geen hand voor ogen

voorzichtig opent zich de poort
ogen herleven hemelsblauw
stil en ingetogen
pijnlijk maar o, zo mooi
de echo van een woord
je bent er weer

feedback van andere lezers

• muis
  Dit is mooi innerchild, en zo herkenbaar voor velen.
  groetjes
  Innerchild: Dank je, Muis ...
• dichtduvel
  Heel mooi, Jef
  Innerchild: Dank voor je reactie en voor 't lezen natuurlijk !
• ivo
  wat een impressie van een gevoel
  dat iedereen kent
  
  mooi hoor ..
  Innerchild: Lieve reactie, Ivo ... en ja, het is een gevoel dat iedereen wel eens heeft, h? !
• gono
  Sleutels van goud dwarrelen niet h??Die vallen lijk een baksteen naar de bodem van de oceaan............
  Dwarrelen is fladderen h
  Innerchild: Is 't echt ? Dat wist ik niet ... mja, in mijn hoofd laat ik ze toch lekker dwarrelen hoor !
• eric
  Prachtige metafoor!
  Een woordkeuze die respect afdwingt. Enkel die "dwarrelende sleutels"... glijden misschien?
  Heel mooi gedicht!
  Innerchild: Misschien, Eric ... 'k ga 't eens bekijken !
  Dank je !
• kapiteinsebbos
  ik (h)erken je!
  
  dikke knuffel,
  x
  Innerchild: Ow ja ... :-)
• Lucky
  heel mooi deze ..inner ....
  
  
  
  de passant
  Innerchild: Merci, mister Lucky !
• SabineLuypaert
  een belerend gedicht op de een of ander manier, maar enkel als ik fregels lees los van de kontekst, zo eentje waar ne mens zich kan aan vasthouden zoals deze --> enkel alleen met jezelf zal je deze weg moeten gaan
  Innerchild: Ja, zo is het ... 't gaat over een moeilijke periode van mijn zoon (nu een dik jaar geleden alweer) *zucht*
• backie
  Mooi beschreven Innerchild. Ik zie hier iemand die diep in de put zat(misschien een depressie) en die er langzaam uitgekomen is.
  Ik kan natuurlijk volledig mis zijn.
  groetjes.
  
  Innerchild: Goed gelezen, gevoeld, gezien ...
  Dit gedicht ging over mijn zoon die toen 17 jaar was. Een erg moeilijke periode voor hem maar ook voor ons als ouders.