< terug
Adieu
ik zal voortaan
alleen
het pad bewandelen
rustend op onze bank
zal ik de rivier bedanken
en kijken naar onze momenten van geluk
die één voor één
een laatste keer voorbij stromen
mijn handen zullen
dankbaar
omhoog grijpen
en de zonnestralen omvatten
om ze een laatste keer
over je gelaat te spreiden
dan zal ik
je vingers verstrengeld
op je borst leggen
mijn hoofd ernaast
en zachtjes wenen
en voortaan
alleen
het pad bewandelen
© Eric
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
klinkt heel erg verdrietig deze {} eric: Tja, was ook een verdrietige reden voor, Sabientje!
Dank om even voorbij te komen! - ivo
droevig en triestig ... afscheid .. eric: Dit soort afscheid is inderdaad vaak droevig en triest...
Dank voor je fb, ivo! - RolandBergeys
Heel gevoelig, diep menselijk, een stukje ziel van jou dat je voor altijd aan iemand meegeeft, levend verdriet en mijmerende troost voor de traan. eric: Dank, Roland, voor een fijne reactie! - libo
mooi triestig verwoord! ik voel met je mee
liefs libo eric: Afscheid (moeten) nemen is altijd triest... Dank je en liefs terug! - stormvonk
H??l warm hoor,
groet Storm
eric: Dankjewel, Storm! - teevee
Diepgaand en warm
met een koude tinteling! eric: Dankjewel, Theo, voor de tinteling! - Lucky
...een 'naar' moment ... eric: Ach, wat is raar... gaat om gevoelens, die kunnen soms naar doen, h?...
Dank weer, Lucky! - Emmeline
Een heelknap gedicht, alweer... maar ik vind het ritme niet echt...
Xx eric: Hm... moet eerlijk toegeven dat niet ?cht op ritme let wanneer ik met m'n muze spreek... Je hebt wellicht gelijk...
Dank weer om te komen lezen!
|