naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

matrices

door eisenik

motiefloos worden embryo's
de kille kamer ingespuwd
waar ze vergroten
later verder verbrokkelen
warmte nemen en geven

rekenkundig worden hun dagen
de nacht stil ingedragen
waar ze zwijgen
later dansen en leven
woorden nemen of geven

wartaal die besloten
de optelsom bepaalt
resultaat: donkere leegte
waarin getallen werden gezet
waarvan de spaties worden gevreesd
die een nutteloos antwoord zijn op vragen
van een berekend bestaansbehagen

feedback van andere lezers

• Innerchild
  Ik probeer te vatten wat ik niet vatten kan. Toch ben ik geboeid van begin tot einde. Een gedicht om te herlezen ! En dat ga ik zeker ook doen ...
  eisenik: oei wat vat je niet ? :-) tis nochthans vanzelfsprekend... 1+1=2 ;-)
• SabineLuypaert
  heb hetzelfde gevoel van verwarrign een beetje en tegelijkertijd geintrigeerd, heel bizar
  eisenik: oei ik dacht echt dat het wel heel duidelijk was
• ivo
  de mens op zijn best ... heel mooi
  eisenik: tnx !
• gono
  Niet vatbaar voor woorden...........
  eisenik: thnx!
• Vansion
  dit vind ik uitermate sterk
  (gelokt door de dubbelzinnige titel)
  eisenik: thnx :-)