< terug
Verlies
Zoveel gevoel
In dit lege huis
Zo veel woorden
Maar ze zijn onvindbaar
Hoewel ik altijd
Lijk te weten
Wat
Ik moet zeggen
Ik
met al mijn woorden
Sprakeloos
De stilte is ondraaglijk
Vroeger leek één moment zonder jou een eeuwigheid
Nu lijkt het steeds meer gewoonte te worden om zonder jou te leven
Ik neem afscheid
Ik voel het
Aan alles
Mijn gelach, mijn geween
Ik neem afscheid
Al sinds de dag dat ik in je leven verscheen
feedback van andere lezers- andante
Mooi opgebouwd, beetje rechttoe rechtaan, weinig kronkels - maar in de gegeven situatie is dat natuurlijk gauw vergeven - dan wordt er al genoeg gekronkeld, toch?
zo veel > zoveel
1 moment > ??n moment
Nu lijkt het steeds meer en meer > 'steeds meer' of 'meer en meer' (maar dus niet samen)
en die ene eenzame komma...? fallendreamz: Ik heb een vraag.
Over welke situatie denk je dat ik het heb?
mvg - RolandBergeys
Ik sluit me aan bij Andante. fallendreamz: alles is aangepast,
groetjes - Auda
alsof dit afscheid al bij geboorte was... fallendreamz: neen,
het is afscheid van een vriend, afscheid vanaf de eerste ontmoeting. Maar zou je de hele situatie moeten uitleggen en dan zitten we hier morgen nog =p
x - gono
Laat mij een beetje triestig achter............ fallendreamz: fijn dat het je kon raken,
groetjes - ivo
droevig mooi geschreven fallendreamz: dank je voor het compliment, groetjes - SabineLuypaert
oei slikt fallendreamz: haha,
goed zo!
was de bedoeling,
groetjes - duivelstrikje
slik, echt mooi, ik meen het!!!! fallendreamz: dank je voor je commentaartje:)
je weet dat je mening mij echt iets doet:)
x - Thomas
heel mooi, echt waar fallendreamz: bedankt
x
|