|
< terug
ongenaakbaar
het groene dat in lenten bloeit
en moedeloos bij herfst verkleurt
valt ziekte en sterven te beurt
waarna het met de grond vergroeit
dieren kruipen uit het nest
deinen mee op de seizoenen
maar zelfs machtige griffioenen
wacht de slachting of de pest
mensen mogen denken, leren
maar onsterflijk zijn ze niet
levenslang weerklinkt het lied
dat zij tot as wederkeren
ŽŽn ontspringt dit wel en wee
bruist en wervelt door de eeuwen
laat zich geen einde toeschreeuwen
ongenaakbaarheid ... de zee
feedback van andere lezers- ivo
mooi Aramis, maar die aparte lettertekens he ...
Aramis: die editor is wat schraal h? :( - Innerchild
Hier ook ... gekke lettertekens ... maar dat maakt de essentie van je gedicht daarom niet minder !
't Is een Ericson !
Aramis: bij mij staan de tekens allemaal goed. Raar :(
Dank voor je fb ! - muis
Prachtig, en dan als eind die zee, oeverloos mooi
groetjes
Aramis: alleen de zee overleeft alles ... - Ghislaine
Mooie ode aan de zee.
Aramis: the everlasting sea .... - narundi
mooi gedicht
Aramis: dankuwel. De zee is u dankbaar ... - Lucky
krijg een tussen eb en vloed gevoel
de Tijwisselaar
Aramis: heel goed, maar je blijft hoedanook een sterveling ... :( - teevee
Dat heb je weeral
goed gezien
voor dit gedicht
weer tien op tien!
Aramis: dank u beste meester
voor uw gewaardeerde zegen
omdat gij mij zo begeesterd
zal ik het bord afvegen - SabineLuypaert
ongenaakbaar vergroeit met de werveling van de aramisgedichtenzee
Aramis: en in mijn niet aflatende golfslag omstrengel ik met plezier pootjes, voeten en rimpeltenen van de strandgangers ...
|
