writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Graaidame.

door anne

Met plastic tas
in verrimpelde hand
schuifelt ze door straten.
Graaiend in vuilnisbakken
probeert ze wat te pakken
op de tast
mijdt ze
een onvoorziene wespe-gast.
Alles voor haar
is nog bruikbaar.

In haar hoofd kronkelt
een dradenweb
verstikkend
heldere gedachten.
Duistere machten
laten haar dolen
altijd op zoek
naar zoete koek
die gedachten verzachten.

Zelfs de glasbol
is voor haar
steeds te vol.
Gevaarlijk met dat glas.
Maar voor haar
komt alles goed van pas.

Haren lichtjes in de war
onthullen benarde geest.
Voor ons lijkt ze
wat zielig
maar in haar wereldje
is het altijd feest.

Totdat
op een dag
ze daar lag.
Ze had de auto's niet gezien
was in haar wereld verzonken.
Wat zielig... .
Maar zelfs nu is het feest
in de hemel
en wordt er - ter ere van haar komst -
champagne
gedronken.

 

feedback van andere lezers

  • louisaatje
    niet mijn favoriete gedicht van jou, alhoewel ik het thema heel bewogen en bevlogen vind, maar het is me te direct verhalend en het einde is wat zoet, demi-sec? ;-) Maar zoals altijd, graag gelezen!
    anne: Ok, dank je voor je eerlijke reactie.
  • Gaya
    Triest, erg mooi. Zo kan het gaan, voor sommige is dit de waarheid. Mooi .....

    Gr. Gaya
    anne: Ja, triest als je geest je in de steek laat. Ik heb met dementen gewerkt, sommigen leven gelukkig in hun wereldje, anderen leven in een hel. Geschreven nav. een dametje die ik quasie elke week zo zie ronddolen in de stad. Kon het niet laten dit even aan te kaarten. Dank voor je reactie.
  • ivo
    tragisch mooi gedichtverhaal, ik volg Louisaatje wel in haar beredenering maar zie ook het verzorgde werk en de inleving in haar, waardoor de uitstekend meer dan waard is ..
    anne: Ok, dank je Ivo. Elke dag even goed schrijven, is niet voor mij weggelegd. Mijn hoofd geraakt vol dozen met de naderende verhuis. Zolang de radertjes maar goed geolied blijven , hoef ik me geen zorgen te maken.
  • muis
    Zowel het thema, als de manier waarop het gebracht is vind ik mooi. Deze mensen zijn zo in zichzelf gekeerd alsof ze buiten deze wereld leven. En of ze gelukkig zijn of niet met dit leven...er wordt idd champagne gedronken in de hemel. Een mooi einde voor een "triest" bestaan, altans in onze ogen.
    Groetjes
    anne: Dank je Muisje, niet iedereen is het met je eens maar dat hoeft ook niet. Ik heb het geschreven omdat ik wekelijks een dametje in de stad zie ronddolen; het is dus deels echte realiteit. Soms denk ik: straks loopt ze gewoon een auto onder, soms gek hoe mensen zo kunnen leven , op hun eentje. ze lopen wel gevaar af en toe. Vandaar geschreven, lieve groet.
  • gono
    Niks van aan, ze zit hier op de stoep van de hel en valt iedereen lastig met haar gezeik over haar plastiek tasje dat ze kwijt is.......
    anne: zo kun je het ook bekijken. Ik zie ze wel elke week een keer in stad ronddolen, ze bestaat echt en ik kan je verzekeren dat dat raar doet, zo iemand zien die zichzelf kwijt is. Vandaar geschreven.
  • miepe
    ik heb wat het nagevoel na het lezen of horen van het sprookje "het meisje met de zwavelstokjes"

    dat was lekker tragedie
    (en ik voelde me als kind een gelukszakje)
    anne: Een beetje ander thema maar inderdaad zo ronddolen op straat doet daar wel aan denken. Dank voor je reactie!
  • Hoeselaar
    Reeel beeld van een clocharde, de meesten van hen willen niet meer terug in het (normale) leven, hun vrijheid is hen meer waard ook al zen we dat zo niet
    anne: t'Is geen clocharde maar het zou kunnen. Dit dametje heeft haar hoofd er niet meer bij en ze bestaat echt want ik zie ze wel wekelijks door Mechelen de vuilbakken en glasbollen afspeuren omdat ze denkt daar iets vergeten te zijn. Jou interpretatie zou ook gekund hebben. Dank.
  • SabineLuypaert
    verdorie wrang gedicht maar heel graag gel?zen, 't gevoel drupt heir nog uit mijn scherm, heel strek gezet
    anne: Dank Sabine, die dame bestaat wel werkelijk; ik zie ze wekelijks door de stad graaien. Verzamelzucht misschien maar ook een beetje zielig om zien. Groet.
  • Lucky
    kijken wij hier raar vanop ... misschien is ze wel gelukkig in haar eigen wereldje (wel of niet zelf gekozen)

    het valt pas te begrijpen als de achtergrond weet (als je die al te weten komt)
    anne: Zo is het . Ik vraag me vaak af waarom ze dat doet. Ons koppeke zit soms gek in elkaar. Groet.
  • KapiteinSeBBos
    mooi!

    xxx
    anne: Echt gebeurd dit hoor, ik zag haar altijd als ik de kinderen van school haalde, stond dan in de buurt van de glascontainers en had met haar te doen.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .