|
< terug
Veermans boot
donkere poelen omringen
mijn land in chaos
verdronken in het rood
van duizend zielen
valse raven zingen
verborgen in 't stervende bos
een langzame dood
waar de laatsten vielen
ik huiver mij naar de maan
maar vind niet haar licht
doch alleen hun ogen
van zij die wachten
proef haar laatste traan
verlies haar blik uit 't zicht
van liefde die is vervlogen
toen ik wijsheid wou pachten
het knielende lichaam plooit
en omarmt de zuchtende aarde
alsof ik mij verenig met het lot
of vluchten wil voor de zeis
Jij was méér dan ooit
de enige schat van waarde
draag mijn munten op het vlot
van veermans boot, de laatste reis
feedback van andere lezers- eisenik
de eerste strofes lijken inhoudelijk amper aan te sluiten op de rest... waarsch door (persoonlijke)beeldenversplintering dak de weg naar de boot beetje zoek ben... mooie beelden en klanken wel
simon_stevens: Ja, daar geef ik je eenbeetje gelijk in, maar eens je de ware inhoud van het gedicht snapt... Dan klikt het allemaal beter :)
Bedankt voor je objectieve FB.
Fijn weekend - SabineLuypaert
en dan naar het einde toe, weemoed ten top en berustende eenzaamheid, zucht
simon_stevens: zalig, die verwwqoording van je :)
Je snapt het wel meen ik :)
Bedankt,
Fijn weekend,
groetjes - aquaangel
weemoedig genoten
simon_stevens: :) hopelijk niet met te veel weemoed, ik schenk immers liever een glimlach ;)
fijn weekend,
groetjes - Emmeline
Heel erg mooi!! Er zitten mooie beelden in hoor zeg!!
Xx
simon_stevens: blos bloos... dit maakt mijn aanloop naar het weekend goed :)
bedankt voor je mooie reactie ;)
fijn weekend
Steven - erinneke
beeldend, ??n en al weemoed, knap
simon_stevens: Dank je wel :)
fijne groeten,
hopelijk vielen de examens mee ;) - Lucky
ja ik vaar mee op die weemoed
maar spring erop tijd af ...
simon_stevens: :) okee, ik gooi nog wel een boei uit tegen dat je zou verzuipen, want ik zie nergens land...
groeten :)
|
