naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

droesem

door wim_veen

in dit vlakke laagland hap ik naar adem
waar malse, valse zaagtanden me bijten
het bindweefsel van mijn enkel openrijten
tot ik zwicht en zwalp en val aan de kade

aan de algenwand die zich in het zog verslikt
het schuim uitklotst, een vlok in vlokken scheurt
maar kruipend hoor ik de meeuw, snuif ik de zeegeur
zie ik de haaksnavel die op kokkels en krabben mikt

want in de zuigende klei van dit laagland
wens ik zijn vleugels, de gestroomlijnde romp
de druppel die neerstrijkt, een zilverklomp
die bij eb op stelten loopt op een waddeneiland

ik zoek een luw nest tussen twee duinruggen
terwijl de pluimen van het helmgras wuiven
zie ik het zand in een schuine kegel opstuiven
daar klooft niemand haren, zift niemand muggen

in dit vlakke laagland put jij mijn adem uit
trillend in de schutkleur van jouw verenkleed
je vilt ons hert, looit ons leer, verlost de kreet
de sintel die soms zinkt, van strot naar stuit

feedback van andere lezers

• erinneke
  Hey wim, wat ik een beetje mis wanneer ik door jouw gedichten struin is diversiteit. Zoals je bij sommige groepen het gevoel hebt dat wanneer je ??n nummer hebt gehoord, je de hele cd kent, heb ik dat ook een beetje met jouw gedichten. De vorm is steeds min of meer hetzelfde, evenals de woordkeuze en het typische wim veen taalgebruik. Het zijn zeker knappe teksten die aantoenen dat je een goede taalbeheersing hebt, maar ik mis bezieling, emotie, diepte... Dat maakt dat het soms moeilijk is om een tekst van begin tot einde te lezen zonder je aandacht te verliezen. Misschien is het niet slecht eens een geheel andere stijl te hanteren en te zien waar dat je naartoe kan brengen. Hier voel ik namelijk steeds meer stagnatie.
  wim_veen: Je hebt gelijk. Ik zoek niet altijd naar bezieling en stemming, maar naar beelden en klank en geuren en smaken. De zintuigen wil ik beroeren, niet de ziel. De zingtuigen zijn de instrumenten van de ziel. De gedichten die rechtstreeks zoeken naar de zucht van de ziel boeien me minder.
  
  Dat je de diversiteit mist, vind ik erger en is volgens mij ook niet helemaal juist. De vorm is niet altijd hetzelfde. Het rijm wisselt. Het ritme schommelt.
  
  
  Als ik jouw gedichten lees, kan ik begrijpen waarom je hierover struikelt. We verschillen te veel. Jij zoekt naar sobere, naakte verzen en witruimte. Ik zoek naar kleur en barokke lijnen en wijde regels.
  
  Maar ik waardeer jouw mening.
• cehadebe
  Voor mij is dit het eerste wat ik van je lees. Zowel het onderwerp als woordgebruik: Prachtig.
  wim_veen: Thx
• louisaatje
  moet me aansluiten bij erinneke: de woordenpracht leidt precies nergens naar toe, het smaakt als een overdadig diner
  wim_veen: Ik vind het schitterend dat je je zo naadloos aansluit bij Erinneke. Zo'n eendracht, daar kan ik niet tegen op.
  
  Het spijt mij dat je het niet helemaal kon verteren.
  Ik zal de volgende keer wat lichter koken.
• bragt
  knap gedicht, evenals de opinies.
  Ik durf niet zeggen dat er iets ontbreekt, doch voor mij zijn de laatste verzen te gesloten. Het kan uiteraard door u zo gewild zijn, doch de hele gestadige opbouw doet een feller einde - niet zo omfloerst - verwachten.
  wim_veen: Goed gezien. Omfloerst, zo wou ik het einde.
  Verwachtingen los ik liever niet altijd in.
  
  Anders krijg ik soms de indruk dat je het voorkauwt, de
  lezer moet de brij dan enkel uit de krop pikken.
  
  Dank voor deze rijke en zinvolle feedback.
• Lucky
  diepgaan of niet
  ik kan de beelden taal van je wel smaken
  hoe je speelt met de taal ik lees golvend je schrijfsels
  wim_veen: thx Lucky
• Aramis
  die malse, valse zaagtanden zijn mij een raadsel tussen de andere knappe beelden, gevat in mooi omarmend rijm ;)
  wim_veen: Ik zou die zaagtanden moeten laten trekken, maar hoe?
  dank