|
< terug
VAGEBOND
Het steeds veranderende silhouet van de rook
van mijn sigaret
danst op de grauwe, vochtige muur van mijn appartement.
De vuile randen op een leeg maar groot wijnglas
herinneren me eraan
dat vorige nacht, toen alles nog anders was,
ik mijn wijf heb bedrogen in een onopgemaakt bed,
met de lichten nog aan.
Nu zit ik hier alleen, met mijn sigaret,
te turen door de ramen naar alle wijven
die voorbijgaan zonder te beseffen
dat er een vagebond op hen let,
en zich afvraagt:
is er liefde zonder lijden?
feedback van andere lezers- louisaatje
helaas niet mijn stijl, op het randje van vulgair qua inhoud, gewoontjes qua vorm. Volgende keer beter :-) groetjes
Friedrich: toch bedankt! ;-) - vladimier
Ik zie toch heel wat potentieel ; de humor zit alvast niet slecht, al is dat een subjectief gegeven (zie louisaatje).
Schrijtechnisch vind ik het wat minder (3X 'van' in de eerste drie zinnen), ook zijn sommige volzinnen nog iets te lang en bevatten ze nutteloze info ;
- op een leeg maar groot wijnglas (maak hier 1 adjectief van)
- alleen, met mijn sigaret (we weten dit al)
Zinnen 5,6,7,8 vind ik vrij goed geslaagd!
Abstraheren, en dan komt het wel goed!
Friedrich: u hebt op alle punten gelijk, enkel: wat is nutteloze info? - SabineLuypaert
buiten het woord wijf waar ik tegen ben wegens denigrerend naar mijn persoonlijke gevoel kan ik me er in vinden
Friedrich: Het is een beetje vulgair, je sais, vandaar ook: VAGEBOND.
Bedankt voor je commentaar. - eisenik
mooi prosaisch gedicht
Friedrich: thanx! - woody
raakt me wel... het woord 'wijf' is idd beetje vervelend maar past bij het sfeerbeeld...
Friedrich: thanx! woordkeuze is functioneel geweest! ;-) - Lucky
wie zich brand ...
Friedrich: blijft alleen achter! greetz
|
