naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een stukje sterven

door libo

Akelige dromen
duisterende schaduwen
zonder gezichten
duiken op je af.
Angstzweet…
Loodzwaar…
Je wilt er onderuit.

Stikt…
in je eigen adem
ineens... blaas je
er alles uit…
Je hoort de klanken
van het leven.
Dit stukje sterven
is een manier
van hier zijn.

feedback van andere lezers

• muis
  Loslaten is zowel sterven als leven libo:) E?n ding: er worden altijd weer nieuwe celletjes aangemaakt:)
  Mooi gevoelig en diep neergepend
  groetjes
  libo: muis dankje h? libo
• SabineLuypaert
  duisterend zie ik als een dichterlijke vrijheid, maar het zijn vooral de laatste drei regels die hier nadreunen
  libo: dankje sabine v. fdb het doet me goed
  liefs livina
• innerchild
  Uitstekend ... ook al omdat dit stukje schrijven met zo diep raakt. En inderdaad, net wat Sabientje zegt, de drie laatste regels zijn om in te kaderen !!!
  libo: dankje innerke met liefs libo
• RolandBergeys
  juist, soms hebben we wrange ervaringen.
  libo: H? Roland waar heb jij zolang gezeten ik miste je al
  dankje voor het lezen en fdb
  liefs livina
• eisenik
  vreemde ritme kronkel in die laatset zin (om hier te zijn ?)
  een schets die zen werk doet!
  
  libo: dankje met liefs libo
• Lucky
  mooi ... bij het lezen van de 1e strofe wilde ik roepen "Wakker worden" .. toch blij dat ik stil doorgelezen heb ...
  libo: heij lucky ik ben ook blij dat je het gelezen hebt
  lieve knuf libo