< terug
HEL, VERDOEMENIS, VERVLOEKT!
Hel en verdoemenis nog aan toe!
Een gejaagde zucht blaast het laatste restje
van oprechte adem door mijn luchtpijp.
De dagen overleven mij,
zienderogen.
Ik voel me gebraakt, uitgespuwd, overrijp,
versleten voor deze wereld, en
gewraakt door die gene.
Het alles is datgene wat ik verloochen,
het niets is in mij.
Vervloekt zij die dagen!
De jaren die vergaan als zand door de loper -
ik zie ze, voel ze, ik benijd die verlopen vlagen
van infantiele utopie, van gespeelde euforie,
van hoop in de wanhoop -
zoals geen wijze weet.
feedback van andere lezers- stormvonk
-vervloekt
Idd hel en verdoemenis...
zou mss zetten (met uw permissie);
-de dagen, die vergaan
-een loper
-benijd ze, ...
-van hoop in wanhoop
maar is slechts ol' little me, aan 't zagen...
groet Storm
- feniks
Behoorlijk bijzonder.
Op het randje van ... net niet vallen.
foutje: vervrloekt Friedrich: mooie commentaar, bedankt. - bellehelene
goed maar toch niet echt super
het houdt me nog maar juist vast tot het einde.
xxxxxxxxxxx Friedrich: thanx voor commentaar. greetz - SabineLuypaert
ik suggesteer de 'ik' weg te doen in de vierde laatste regel, leest vlotter, de vervloekt wist je al (smile) heel ferm gezet, 'enkel door diegene' mocht voor mij ook nog weg, veruniverseelt het wraakgevoel Friedrich: helse groetjes - abjento
Een beetje hoogdravend, maar dat ligt aan mijn smaak. Heb nu al een aantal gedichten van je gelezen en het begint er op te lijken dat je toch wel een beetje te lang op dezelfde tegel blijft dansen. Probeer je kijk op de dingen des levens wat open te breken, want je lijdt precies een beetje aan 'tunnel vision'.
Met Liefde, Friedrich: je hebt inderdaad een punt, maar heb terug enkele weken nodig om mezelf eens toe te spitsen op andere onderwerpen. work in progress!
|