naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Duo maan eenzaam

door bobo

Duisternis valt, ongevraagd en opdringerig
zon heeft haar neergevleid bij zoveel overmacht
het is kil en o zo winderig
huilende zuchten bij intrede van de nacht

de nacht die smeekt om wat licht
zij hoopte ook dat de zon nog niet was gezwicht
gelukkig is er nog de maan
zij heeft de zon en de nacht verstaan

ze neemt van de zon en geeft aan de nacht
en in ruil had zij graag
wat eenzamen en duootjes waarnaar zij lacht
met haar zachte licht, och, zo een eenvoudige vraag

feedback van andere lezers

• liesje
  dit vind ik een teder en origineel gedicht.
  De maan neemt van de zon en geeft aan de nacht... zo mooi omschreven.
  Alleen de laatste regel vind ik iets minder,
  maar voor de rest: proficiat!
  bobo: Wat betreft de laatste regel ... daarom is het net mijn gedicht en ben jij het die interpreteert, is toch de bedoeling, niet ? Maar toch bedankt hoor !
• SabineLuypaert
  weet je, ik kreeg terstond medelijden met die arme gezwichte zon
  bobo: Och, de zon geeft en je weet, geven is nog altijd beter als nemen ..
• kapiteinsebbos
  knap
  
  ps: misschien eens de tekst van Stef Bos opzoeken : de maan is niet eenzaam
  bobo: Thanks, ga de tekst dadelijk zoeken .
• narundi
  graag gelezen
  bobo: Dank je wel .
• Lucky
  het heeft iets ...
  
  (alleen de titel pak ik niet zo ... ? ik lees steeds Duo maar eenzaam .. terwijl de n toch onder zit en de r boven althans op mijn toetsenbord)
  
  ,maar ja ik heb dank ook een type diploma in ieder geval een diploma ... o ja en ook nog een zwemdiploma ... nu stop ik voordat ik mijn heel doopperceel ga lichten hier ...
  bobo: Niet erg hoor als je het zo beter begrijpt .
• alie_jankind
  graag gelezen
  
  mvgr
• Vardar
  het is inderdaad zo dat de nacht niet meer vraagt dan wat licht van de maan wanneer de zon gestorven is...en eenzamen en duootjes kijken nu eenmaal graag naar de maan.
  Zeer mooi geschreven !