naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Ochtenden

door ive

Er zijn nog van die ochtenden
bedauwd en met een ietsje blauw
waar in de overvolle kersenboom
een vroege vogel zit te kwinkeleren
en ik intens geniet van verse koffie
maar nog zoveel meer van jou

Er zijn nog van die morgenden
beduimeld door frêle slierten mist
waar ik later weer de schapenkoppen tel
geprangd tussen het oostelijke rood
het gras geurt naar onze maagdelijke jeugd
en die allereerste warme kus van jou

Er zijn nog van die ochtenden
gelauwerd door herinnering
waar ik met mijn onstuimig bonkend hart
ineens tot rust kom en ervaar hoe diep
mijn leven is verweven met kleine poëzie
maar het allermeest met jou

feedback van andere lezers

• freke
  een uitstekend gedicht met een tedere inhoud en ritmisch lezend
  
  even een sugestie:
  
  bedauwd (en) met een ietsje blauw ... ik zou 'en' weglaten
  beduimeld door fr?le 'slierten mist' ... ik zou hier mistslierten gebruiken
  volgens mijn voelen, loopt het dan iets vlotter nog
  
  ggreetzz, fr?ke
  
  
  ive: Omdat dit ??n van de gedichten is waar zoveel voelwaarde (laat het ons verwerking noemen) moet ik over je suggestie een even nadenken. Ik kan je nog niet zeggen of ik je tip zal volgen. Toch vind ik het heerlijk dat je me las en meer nog dat je zo 'schoon' reageerde. Ik ben er erg blij mee. Dankjewel!
• narundi
  prachtig beeldend geschreven en zacht-tedere inhoud
  mooi
  ive: E?n van mijn persoonlijke lievelingsgedichten omdat hier zoveel achter zit. Dankjewel voor je mooie reactie.
• zilverfeetje
  een van mijn lievelingsgedichten van jou ive, puur genieten dit!
  ive: Niet alleen van jou, lieverd. Ook voor mij! Er zijn er niet zoveel waar ik echt heel trots op ben, maar dit heeft een erg grote waarde. Jij begrijpt me wel he ? Dankjewel voor alles.
• SabineLuypaert
  een prachtbeeld, tot de ziel geraakt (smile) dat is de ultiemste mens die een mens kan wensen, ze blijven altijd he, tot heel ver na.... doet me denken aan een salukesdicht
  
  Bontgekleurd als een verse ochtend
  geurt koffie mij toe.
  net als de kleuren van die confituur
  die wij gisteren nog
  van elkaar smaakten,
  ---
  blijft ook tijdloos bonkend, tot ver over grenzen.
  
  ive: De koffie geurde je toe net als de geuren van de natte stenen, waar de regen 's nachts zijn gangen ging en d'aard wat leven wilde geven. De aarbeien blonken in de zon en je stak er eentje in je mond, het sap liep over je kin, de liefde in je hart gaf je al weer zin.
  Prachtig gedicht dat je ooit schreef Salu, heerlijke commentaar!
• louisaatje
  idd mooi, een klein vraagje slechts: geprangd is altijd tussen twee dingen???
  ive: Ik heb het inderdaad zo bedoeld. Het is geen woord dat erg veel gebruikt wordt, maar heel vroeger werd er wel een 'prangangijzer' gebruikt. Dit was schijnbaar een ijzeren band om een mens of dier mee gevangen te zetten, een lastig paard mee te bedwingen.
  Vermits ik echter nogal zachtaardig ben, kan ik mij dit moeilijk inbeelden.Voor mij is het gewoon een woord dat bij mij opkwam, toen ik dit gedicht schreef. De wolken die tussen de oranje slierten van de zon 's ochtends verweven werden. Dus ik denk dat het 'tussen' iets zit, ja. Bedankt voor het lezen en reageren.
• eric
  Laatste strofe, voorlaatste regel zou ik de tweede "mijn" gewoon weglaten... leest m.i. ritmischer...
  
  (mijn leven is verweven met kleine po?zie )
  
  Maar het hoeft niet, hoor - je hebt hier sowieso weer een pareltje "goeie ouwe po?zie" neergezet !
  
  ive: Hartelijk dank Eric, ook voor je tip. Goeie ouwe po?zie, lijkt mij een erg mooi compliment!
• cehadebe
  Heeeeeeeel goed:)
  ive: Heeeeeeel erg bedankt!
• Lucky
  Lief ...
  ive: Dankjewel!
• Mistaker
  Leest heel fijn, teder gedicht ook.
  
  Groet,
  Greta
  ive: Dankjewel! Dit gedicht is er eentje waar ik zelf nogal van hou. Dus je reactie waardeer ik dan ook erg.