naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Aeolus

door verilan

luister naar het trekken van de wind

zijn gestreepte manen blinken van passie
voor Poseidon en zijn nimfen
verstrikt in de koralen van mythologische
onderwaterwerelden
weerbarstig en ontembaar
zijn grillen jagen rillingen
oceanen te buiten, onschuldigen liggen
bedolven onder alles wat
zijn misnoegen doorverteld heeft
zijn klauwen hielpen Mozes
een wedijverend rijk te stichten
gehoorzaam aan hogere machten
het gebrom van diep
klopt onverminderd

zijn hartstocht wakkert aan
wees gewaarschuwd

en nog vertedert het u niet
ten volle?
is het heimwee naar de zee
geen onvervuld verlangen
is uw dankbaarheid
zo begrensd
als de oevers van uw vaderland?

ga dan heen prille reiziger
leer de wateren vertrouwen
alleen in hoogste nood:
weet dat Aeolus
uw zeilen uit kan blazen
uw wrakhout kan doen rillen
tot vluchtens toe
het kwellende zal u
nooit te binnen schieten
daarvan sparen de gevaarlijk glanzende
monsters van de zeeën u

slaap zacht
sluit uw ogen gauw
voor de hoorn des doods klinkt
en de wind dat voor u doet