naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ONTMOETING

door emmerik

een ander zou mij hebben gegroet
die middag
ik zou het niet geweten hebben
je kon voorbij gegaan zijn
in het gewoel
een blinde vreemdeling
lucht het je op als ik het je beken

wij zouden niet gescholen hebben
in elkaars namen
met doffe ogen zwijgend gelopen hebben
in een wereld
gebroken glas

maar stenen zijn niet hetzelfde en
de wind heeft teveel geluiden
in zich geborgen
en altijd zijn zij anders

soms
raken zij even de aarde aan
en vluchten dan huiverend verder

feedback van andere lezers

• eisenik
  eerset strofe is zuiver prosaisch maar wel leuk opgesteld; ze maakt benieuwd
  in de tweede probeer je het beeldend maar dat lukt niete cht standvastig
  paar spelfoutjes; aarde/ zwijgend
  door je nogal vergezochte beelden verlies ik mezelf voledig in de twee laatste strofes
  kan niet de bedoeling zijn denk ik gezien de anekdotiek van de eerste...
  emmerik: dank voor de verbetering!
• SabineLuypaert
  hij spreekt (ik twijfel enkel over de verleden tijd van shuilen, of het nu 'geschuild' is of 'gescholen' de laatste lijkt me spreektaal maar 'k ga mijn hoofd er niet op zetten zenne (smile)
• Aramis
  tja, zo'n ontmoeting tussen twee blinden ... nooit over nagedacht.
  Om Braille-kippenvel van te krijgen :o
• aquaangel
  een ONTMOETING met de eerste strofe
  vind ik prachtig dat ik snel nog een afspraak maak
  om te herlezen, her-lezen..lezen
  
  mooi!
  xx
• bragt
  voor mij is het een zeer sterk verwoorde hunkering naar ontmoeten.
• vivez
  ik vind het erg knap maar vind me wel meer in het begin dan in het einde
• littlefairytale
  Een gedicht dat oorspronkelijk ontrolt als een verhaal van net gemiste ogen langs een leeggegomde boulevard.
  Naarmate de tijd zich verspeelt en het ont-moeten verder wegglijdt wordt het lezen hermetischer. Er ontstaat een leemte die de lezer zelf een plaats moet geven in het verderlopen van de kroniek van gemiste kansen. De ogenschijnlijke twee nietsziende aangeplakte strofen versterken enkel het desperate van wat zich afspeelde.
  Zo lees ik dit.
  
  Ik hou van dit soort dichten. ze sturen maar dwingen niet om slaafs te lezen. Je kan ze proeven, ...
  
  Mooi. groetje, tine
  emmerik: tine, ik wilde dat ieder het zo las als jij doet! Dank, Frabk