|
< terug
spinsel
jeukende ogen
knipperen lichten aan
vergeef de tranen die wassen
als de vingers die wrijven
als het duidelijk wordt
is het gespoelde stof vergeten
geplukt vuil maakt proper
warm en zout
en bijna kleverig
hangt de wereld aan je lijf
en penetreert de dromen
die je zinnen infiltreren
tot je blik verscherpt
en weer vervagend
de afstand groter wordt
van ver zie je meer
maar verlies je controle
over de kleine draden
die voor of in je schedel drijven
feedback van andere lezers- aquaangel
heel mooi,
misschien hier:
tot je blik verscherpt
en weer vervagend
de afstand groter wordt
en weer vervaagd
ipv van
en weer vervagend??
x
eisenik: mmm twas eigelijk om de dubbelzinnigheid aan de duiden; het is de blik die vervaagt ?n de afstand
simultaan en on-going ... tis echt het moment van zoom-ou / de-focus waar het om gaat
bedankt voor lezen en feedback - SabineLuypaert
ik zou de 'je' voor zinnen infiltreren wegdoen en 'maar verlies je controel ' zou ik verliest controle zetten, kweet niet waarom maar dat leest beklijvender
eisenik: mmm het gaat om jou zinnen... niet zomaar om alle zinnen... de zinnen van de mens die droomt... zinnen is nogal afstandelijk en onpersoonlijk heb hier bewust nadruk gelegd op het menselijke/persoonlijke/individuele
thnx for reading - eomaya
"warm en zout
en bijna kleverig
hangt de wereld aan je lijf
en penetreert de dromen
die je zinnen infiltreren"
dit is voor mij het beste stuk, al lijkt penetreren voor mij toch te fel op infiltreren om het repititieve te verdoezelen ;)
eisenik: euhm... penetreren is een fysieke actie en infiltreren is hier mentaal bedoelt... en het gaat ook om in - Lucky
mooi gedaan ... dit is niet overdone wat ik anders wel is voel in je andere schrijfsels ...
eisenik: dankje :-)
ik denk dat mijn originaliteitsdrang en stijluitpuring inderdaad kunnen leiden tot gedichten die niet voor iedereen nog aangenaam in het oog vallen ;-) leuk te zien dat ik soms de middenweg kan aanhouden
bedankt voor lezen en feedback ;-)
|
