naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

nacht

door anneke

Zachtjes tikken
de eerste regendruppels
tegen de autoramen,
Met mijn hoofd
tegen het ijskoude glas,
kijk ik met betraande ogen
naar de voorbijglijdende wereld.
Niemand die iets zegt,
enkel muziek.
De klanken raken mijn hart
en een enkele traan
weet me te ontglippen.
Hierbinnen is het warm,
maar een rilling
loopt over mijn rug.
De nachtelijke duisternis,
die hier en daar wordt doorbroken
door de straatverlichting,
brengt een kalmte met zich mee
die me als een troostend deken omhult.
Een kalmte
die ik niet wil loslaten
en het verlangen opwekt
dat dit moment
voor eeuwig blijft duren.