< terug
Alzo sprak Zaratustra
zag hem op een terras van deze drukke stad
kwam bekend voor maar kon hem niet plaatsen
hij stelde zich voor als ene Friedrich Nietzsche
wees op de stoel en vertelde me zonder haasten
ergens in een afgelegen deel van de melkweg
waar duizenden zonsystemen fonkelend stralen
draait een klontje vol met denkende dieren
die door hoogmoedig handelen meestal falen
een minuut in een zee van tijdloos, waarin men
imperiums bouwt vol leugens en eeuwig leven
schaduw van het menselijk intellect onderwijst
in hoe het niet had gemoeten toch blijft geven
waar haalt het denkend wezen de moed vandaan
om over alle andere wezens het zwaard te zwaaien
zwelgend van wellust verderf en narcisme
probeert het universum naar zijn hand te draaien
hij zat nog aan tafel zijn hoed in de hand
wees naar buiten waar de massa voorbij gleed
klopte op mijn schouder en zei verontrustend
dat het beter voor me was dat ik hem meed
zijn volle snor en warrige haardos verrieden
dat de waanzin hem langzaam overwon
woorden ontvielen hem tijdens zijn betoog
hij leek duister ook al bescheen hem de zon
feedback van andere lezers- muis
Een filosofisch stukje dat meerdere malen herlezen moet worden.
De vierde strofe: waar haalt het denkend werzen de moed vandaan... is heel sterk. De vraagstelling over de relatie mensen-universum staat hier op zijn plaats.
De grootste filosofen zijn tot krankzinnige mensen veroordeeld. Maar als ik dan verder ga, moet ik zien, en zal de maatschappij, moeten toegeven dat we dankzij deze filosofen toch ge?volueerd zijn.
Er staat een klein tikfoutje de tweede laatste regel van het gedicht: woorden ontvielen hem tijdenS
Een mooi stuk, en heel graag gelezen Hoeselaar Hoeselaar: Had al angst dat niemand hierop zou reageren omdat het nogal hoog gegrepen is, maar zoals tot mijn genoegen ik zie, zijn er mensen zoals jij die wel filosofische en literarisch kaas gegeten hebben
Groetje Wilhelm - eisenik
mmm heb zelf veel Nietzsche gelezen en helaas vind ik meer terug van de stokpaardjes en oppervlakkige misinterpretaties dan van de werkelijke essentie van zijn teksten
niettegestaande schetst het wel een mooi beeld van de verhouding mens-filosoof-idee?n
Hoeselaar: Ja dat merk ik, ik een man die de zeventig voorbij is en zeer veel in het leven gelezen heb die wil jij de les spellen? Lijdt je niet aan die zelfde ziekte als Nietzsche toen - SabineLuypaert
verrriede de waanzin die hem langszaam overwon,-> kijk die zin zet alles klontjesklaar op een manier die ik geweldig graag lee zie, wat een gedicht Hoeselaar: Sabine, ik weet dat het een moeilijk stukje is maar zie ook dat er liefhebbers zijn die dit graag lezen.
Groetje Wilhelm - Lucky
is gedurfd moet ik zeggen dit stukje het heeft mijn waardering (voel het niet zo als een gedicht maar dat maakt niet uit)
Heb zelf weinig tot niets van Nietzsche gelezen maar wel van Sartre(spreekt me aan) en Bertrand Russell Hoeselaar: Opde eerste plaats wil ik je danken om het aan te durven zulks een gedicht te beoordelen en nog wel op zo een doordachte wijze.
Ten tweede omdat jij je ook baseert op denkers en filosofen maar hen niet klakkeloos volgt.
Groetje Wilhelm
|