|
< terug
De nutteloze jacht
ik jaag op nostalgie
als op een hert
ik zie slechts flarden
en raak erdoor bezeten
ik wil, ik wil,
ik hijg, loop en speur
en plots
als een stille handdruk
neemt het afscheid
ik staar
de ontgoocheling
omwille van de schoonheid
die enkel in het vluchtige zit
feedback van andere lezers- fenk
Dit gedicht heeft duidelijk potentieel: de schoonheid die juist bij gratie van haar vluchtigheid kan bestaan; en dit is zeker relevant voor nostalgie. Toch vind ik dat je het moet herschrijven, vooral de essentiele passage van het sterven op het moment van de vangst.
Talia: dank je! ik zal het nakijken! - louisaatje
erg mooi, ik vind het goed geschreven, alleen de laatste drie regels maken het topzwaar en die zou ik idd herschrijven, zoals het er nu staat, lijkt het een 'zakelijke' conclusie
Talia: dank je! ik zal het vergelijken! - SabineLuypaert
een momentopname met karakter
Talia: dank je! wederom... - Lucky
mooi .. van mij hoef je het niet te herschrijven misschien hier en daar wat woordjes(ballast) schrappen ik hoor je al denken maar wel ke dan
en zie hieronder als het je niet ontrieft:
ik jaag op nostalgie
als op een hert
ik zie slechts flarden
raak erdoor bezeten
ik wil, ik wil
loop hijg en speur
en plots het sterft
ik staar de ontgoocheling
omwille van de schoonheid
die enkel in het vluchtige zit
ik doe dit niet graag maar soms is de drang te groot
en ja als je wat zegt moet je soms ook wat laten zien niet dan
groetjes
Talia: dank je wel, ik zal het eens vergelijken! - dichtduvel
Nu bekoren zelfs de 3 laatste regels mij! Grtz, Jef
Talia: boeiend, boeiend! wij gaan precies dezelfde richting uit!
|
