naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Honderd woorden

door stormvonk

Omdat het water breekt
en als slangen slipt tussen
gebogen benen en blanke muren

Het ript sneeuw tot lakens
bijt tanden stuk op de zee,
onderaan de ladder wacht
een volgend slachtoffer

Onze taal verloor haar voeten
valt nu verder van onze lippen
zonder nog na te denken

de Innuit zoeken
nog steeds de
horizon af

zien iets wit
en honderd woorden
liggen op hun tong

feedback van andere lezers

• louisaatje
  heerlijke sfeer, mijn favoriet stuk zijn de laatste twee strofen
  stormvonk: Dank je, waren oorspronkelijk de eerste twee
• eisenik
  mooi
  stormvonk: Dank je, ik ben echt blij dat je het goed vind
  groet
• SabineLuypaert
  ript sneeuw tot lakens (smile) wat een schone regel (smile)
  
  graag gelezen dit gedicht (smile)
  stormvonk: Graag gedaan
• copi
  ik sluit me aan bij Louisaatje, heerlijk die twee laatste regels. Groetjes, copi
  stormvonk: Dank je, groet
• aquaangel
  mooi xx
  stormvonk: Dank je
  groet
• Lucky
  mooi.
  stormvonk: graag gedaan ;)
• bragt
  zeer intrigerend, de Inuit op zeehondenjacht? Het breken van het noordpoolijs? Sprakeloos over de claims in het gebied?
  stormvonk: Over de kou die doordringt tot me als ik begrijp
  hoe machteloos onze taal is, ik leg de vergelijking
  met sneeuw en ijs die haar tanden breekt op de oceaan,
  die ze weliswaar een beetje maar niet helemaal kan
  bedekken. Zoals wij in onze taal het woord sneeuw hebben,
  en zij er honderd verschillende voor gebruiken. Zo beschrijven wij (allez ik) onze gevoelens met woorden die niet toerijkend zijn.
  ik wou soms dat ik een schilder was, of een woordenmaker...
  
  grootste uitleg ooit gegeven door mij over een van mijn gedichten