naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

minnespel (sonnet)

door Vlinderman

ze liggen eindelijk stil te bed, daar
aan het begin van opnieuw een lange nacht
waar ze zolang beiden op hebben gewacht
tussen koele lakens wat hij en wat haar

met de sterren als onaanraakbaar getuigengestaar
eindeloos getwinkel boven de minnekracht
als eerst hij en dan zij aanvankelijk zacht
onvermoeibaar zwelgen kan in elkanders liefdesgebaar

onder dezelfde hemel wordt in alle talen
hetzelfde lied weer doodgezwegen
in het krakend nest alleen nog maar gerust

mag hij nog enkel warme koffie halen
elke ochtend zo rond een uur of half negen
terwijl zij alleen in Morfeus' armen berust

feedback van andere lezers

• eisenik
  beetje gezocht en gewrongen maar zitte leuke dingen in
  Vlinderman: Het is ??n van mijn allereerste sonnetten, dus dat kan wel kloppen. Zoveel dingen om rekening mee te houden...
• dichtduvel
  het krakend nest, leuk, Jef
  Vlinderman: Blij dat je ervan genoten hebt, Jef
• Lucky
  mooi
  Vlinderman: Merci, al moet ik er nog heel wat in bijleren
• SabineLuypaert
  getuigengestaar (smile) wat een leuk woord (oi aan de sonet geslagen (smile) jee dat is nu eens iets wat mij niet ligt zie
  Vlinderman: Mij ligt het vooralsnog ook niet, S'bientje, maar ik wil er mij af en toe toch eens aan wagen
• copi
  Wat hij en wat haar. Mooi gevonden. Gr, copi
  Vlinderman: Genieten van de kleine onverwachte stukjes hier en daar, het is ook jou niet vreemd, merk ik. Bedankt voor het comliment, Copi