|
< terug
Woensdag
midden in de week
-het blijft altijd vandaag-
heb ik mijn lijf verloren
ik ben nu mooi en leeg
's avonds in het zonlicht
-de zon is gewoon blijven staan-
loop ik in je hoofd voorbij
voor elke traan
leg ik een zakdoek neer
zie je wel, je lacht alweer
aan dood zijn moet je wennen
knijp op woensdag
af en toe je ogen dicht
feedback van andere lezers- dichtduvel
't Is toch zaterdag vandaag? Grapje, laatste strofe vind ik heel goed en sterk, Jef
Rachel: Hoi jef,
Tis hier regelmatig woensdag op zaterdag dan de laatste tijd.
erg bedankt voor je goed.
Rachel x - eisenik
- vergete in tweede strofe
begin je stijl door te krijgen :P ik hoop dat je jezelf ook kan vernieuwen :-) (hiermee bedoel ik niets slecht hopor als een schrijver al een stijl hefet dat betekent al veel :-) )
die zinnetjes om paarrijmen te vormen maken het voor mij wat minder... de verbindingen en beelden zijn op zich te origineel en te sterk om ze terug te vervlakken
dood in de derde strofe vind ik ene ietwat overdreven sterk idee in de luchtigheid van de rest ...
kloop nog wat verloren in betekenissen hier en daar ook maar heb al gemerkt dt dat je werkwijze is; mesnen laten verdwalen en ze fakkels meegeven met aaneengesmolten kernflarden (lichaam/tijd / bestaan/ emotie in deze)
kvind het wel knap hoe je zonder echt een opbouw te hebben toch het gevoel meegeeft dat er iets afgerond wordt
Rachel: Hoi Eisje,
Ik had het al gezien -.
Ik moet je wel eerlijk zeg Eis dat je een uitstekende observer bent.
Je bent goed bezig met taal en weet waar je over praat.
Prikkelen is altijd de manier om iemand alert te houden.
Daarom probeer ik ook altijd een suggestie te schrijven onder een
gedicht en dat doe jij ook.
Ik vind het geweldig om je te plagen maar dat is fijn bedoeld.
Je kan het hebben en dat is oke.
Mijn gedichten over het Joods zijn, oorlog en vrede hebben deze stijl
ik kan er alles in kwijt. Maar er is ook een andere Rachel.
Speciaal voor jou van rachel de tweede.
Beauty within
Hope is what one thinks
a thought comprising many strings
and stands of who I am
of what I feel
of soul
but hope is nothing
frail and feather light
the smallest breeze
will blow it easily away
not even in hope I must invest
and trust and grow
it starts to dawn, just very slow
that it is I
my heart, my hand, my eye
that percepts and feels
that loves and longs
and sometimes doth appeals
it is my strength and energy
that changes things and facts
into the beauty that I bring
the song of life I sing
hope is frail
yet impossible to geol
or grab or take away
only I can lead myself astray
hope is frail
strong, persitent, forceful male
longing, soft and graciously female
it covers all
holding steadfast to the call
of man or woman
not to let go
and not to show
a crack, a flaw, a doubt
to be courageous, brave and stout
to reach a higher plane of life
to live any poet's strive
to see the beauty in ordinary things
when nothing brings
the poet any good
interprete is what he should
and what he is obliged to do
to strikingly point out
of what is also true
and thus portray himself no doubt
Ik verwacht wel dat je dit boven je bed hangt natuurlijk :)))).
Rachel - libo
altijd graag gelezen en mooi
liefs libo
Rachel: Toffe reactie, thanks daarvoor.
liefs terug Rachel - mistral
wat ben jij een dichter zeg! je schrijft in raadsels en toch in klare taal en dat gedicht in de fb van eisenik daar heb ik maar ??n woord voor: buiging, ja ik maak een diepe buiging voor jou!
Rachel: Wat een mooie reactie mistral.
Kijk uit voor je rug he :))).
Ik word hier verlegen van hoor, ik doe ook maar wat.
Rachel - copi
Helemaal eens met Mistral. Gr, copi
Rachel: Erg bedankt Copi-Copi.
Rachel - SabineLuypaert
een zaligheidje om lezen (smile) en ik kwam heel graag langs
Rachel: What can I say, thanks again.
Rachel - anne
Mooi in jouw stijl.
Rachel: Dank je wel Anne.
Rachel - aquaangel
graag gelezen, idem de reacties
xx
Rachel: Erg bedankt A.
Rachel x - dovan
knappe woorden
meer dan graag gelezen
wow
Rachel: Erg blij mee :)), dank je.
Rachel
|
