Volg ons op facebook
|
< terug
Onze laatste intimiteit
Tot de zegelring aan je hand
sloeg dof uit, bij jouw heengaan
ik herbeleef je laatste zucht
nu slechts enkele tellen geleden
en wens ons terug in de tijd
toch blij met ons laatste moment
van intimiteit
ik vervloek heel stil de toekomst
en wil terug naar ons verleden
jij bent al weg, maar je bent nog hier
en ik grijp de hand, van jouw lege verpakking
sluit jouw ogen en pink een traan
inwendig verscheurd, door jouw heengaan
feedback van andere lezers- Minthecat
Zeer mooi, aangrijpend geschreven.
Vraagje: staat de Tot (eerste woord) daar niet te veel? Of lees ik iets fout?
SabineLuypaert: neen hoor die tot moet er echt staan,
het was ook een erg aangrijpend moment, aangrijpend, mooi en tegelijkertijd verschrikkelijk pijnlijk en intiem - yrsa
Rakend neergepend. Mooi.
graag gelezen
groetjes xx
SabineLuypaert: heel dank je wel - muis
Dit raakt me. Het is zo sereen. Met de derde strofe sluit je sterk af.
Knap gedaan Sabine!
groetjes
SabineLuypaert: het was ook heel intens he, en hij was mijn grootste fan, en een super lieverd, heel dank je wel muiske - louisaatje
maar (ook) nog hier? Waarover gaat dit???? :-(
SabineLuypaert: (sad) zie je het echt niet? Over de laatste momenten dat iemand bij een dierbare zit die net enkele tellen overleden is en de tijd enkele momenten terug wenst, dacht dat dat wel duidelijk was - Mistaker
Ik vind het woord Tot ook vreemd maar verder: fraai verwoord hoor, zo triest...
Sterkte.
Greta xxxx
SabineLuypaert: de 'tot' slaat op alles en meer dan zijn zegelring alleen, die hoort daar echt hoor. Anders is het enkel zijn zegelring die dof uitslaat maar met die tot lijkt het of de ganse omgeving....
heel dank je wel hoor - Rachel
Ja, dat valt niet mee dat is een aangrijpende gebeurtenis.
De dood is een lulhannes die altijd te vroeg komt.
Hij handelt wat in stenen en zwarte aarde, thats all. En hij is vreselijk brutaal, neerschieten die knaap.
Het is een mooi gedicht.
Veel sterkte luipaardje.
suggestie misschien voor 1e strofe:
alles sloeg dof
toen je ging
tot aan je zegelring rechts
Rachel x
SabineLuypaert: heel dank je wel, ook voor de suggestie, maar ik laat het zoals het is. In rede kan ik er bijna niets meer aan veranderen, is een van de weinige dingen waar ik niet meer aan kan, voelt niet juist dan,... heel raar. En hij is ook zo voorgelezen geweest, was ook moeilijk. Die zeismans moesten ze opstoken he ;) en de pijn is al beetje verteerd hoor, de warmte blijft, gelukkig maar - libo
ja watte...
liefs
SabineLuypaert: heel dank je wel lieverd - PatM
Sterk. Zeker de laatste regels.
SabineLuypaert: ja die zetten het allemaal zo vast he (sad)
heel dank je wel - mistral
geen suggesties .... je voelt het zoals het voelt ... en dat is "echt"!
ik leef mee!
SabineLuypaert: merciekes lieverd (zoen) - teevee
Aangrijpend
Begrijpend
SabineLuypaert: dank je wel teeveeke - bragt
Sabine jij schreef het vervolg. Tijdens de laatste dagen van mijn zus (+ 28.6.07) schreef ik onderstaande woorden
Nu is het ?t diepst
met zwakke stem
en nauwelijks kracht om op te staan.
De witte cellen kregen een por
om terug aan ?t werk te gaan.
Het moet en zal
de hoop is niet vernietigd.
25 juni 2007 ? 12u58
SabineLuypaert: o wat spijt me dat voor je {} (mag ik zeggen dat jouw gedicht ook snijdt, vooral de twee laatste regels op deze plaats), heel veel sterkte bij het verwerken hoor - copi
Een meevoeler Sabine! Courage, gr, copi
SabineLuypaert: heel dank je wel copi - Pake
"...en ik grijp de hand, van jouw lege verpakking"....Dat vind ik toch wel zo'n verbijsterend beeld.
Stil nu maar.
Nu begrijp ik je afwezig zijn.
Liefs, Kees
SabineLuypaert: dank je keeske - eric
UIt wat hierboven staat meen ik te begrijpen waar het om gaat. In essentie is er aan de ene kant het gedicht, dat een momentopname weergeeft - het heengaan, wat sowieso niet meer kan terugkomen... In dit opzicht kan ik jouw gedicht enkel uitstekenbd noemen. Het simboliseert, voelt aan, doet pijn - het is "af". Prima.
Aan de andere hand is er dat verd... woordje 'tot'. Er werd verklaard waarvoor het staan en dat is zonder meer duidelijk. Alleen, het is fout. E?n van de vele mogelijkheden is 'tot zelfs...' - persoonlijk verkies ik:
zelfs de zegelring aan jouw hand
sloeg dof uit
toen jij ging
maar jij bent de enige die hierover beslist, het is jouw gedicht.
SabineLuypaert: heel dank je wel ericje voor je lieve reactie met suggestioe die erg gewaardeerd wordt:-d, is die tot echt fout zonder zelfs achter?:o - aquaangel
het blijft altijd vervelend wanneer er iemand heengaat
soms zelfs zo erg dat je mee zou willen.......
SabineLuypaert: zo van die momenten die men niemand toewenst he, en toch worden we re allemaal mee geconfronteerd, helaas, dank je lieverd - eisenik
ritmisch soms wat spaak en beeldend soms wat dik erop
SabineLuypaert: je hebt het recht dat te vinden he, maar geloof me, als je zo een moment zelf leeft (wat ik je echt niet toewens) sppreek je wel anders, en geloof me, voorgelezen liep deze alles behalve spaak hoor - Lucky
aangrijpend neer gezet ...
SabineLuypaert: heel dank je wel lieve lucky (smile) - symmys
tussen je woorden hier echt raak
laatste zin mag weg
heb al een en ander gelezen, ben hier al een poos verdekt opgesteld
SabineLuypaert: een verdekt opgestelde mens (smile) klinkt intrigerend. -- de laatste zin hier mag voor jou misschien weg, vergeef me als ik hem wel laat, voor mij is hij belangrijk hier. dank je voor je fb - kapiteinsebbos
knap!
xxx
SabineLuypaert: heel dank je wel lief kapiteintje
x - fenk
sereen, niet melodramatisch, eerlijk ontroerend.
Ge zijt een grote madam!
SabineLuypaert: (blos) heel dank je wel - ERWEE
Van sabolleken weet ik dat het al eerder geschreven is, dan hier geplaatst.
De Tot lijkt wel een beetje 'raar' maar ik snap hem in de zin van 'tot en met'
en ja, je moet het maar doen, zoiets schrijven in die dagen.
SabineLuypaert: en zeggend at we weer voor zulke dagen staan, helaas
heel dank je wel om hem te lezen zenne,
deze blijft me altijd raken, het ging dan ook om mijn knutselopa he, we dachten hetzelfde sloeber en kunstgewijs
|
