naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

leven

door rinus

leven

Wat zal ik mij beroemen,
levend in dit doemen dal.
Mensen leed beslist aanwezig,
ik zie het haast overal.

Ja! Destijds als ik jong was.
Onervaren! als een kind.
Toen! Sprak ik vanuit mijn spel.
Spannend! Om te zijn.

Door de jaren heen gevormd,
opmerkzaam wijs gemaakt.
Het spel is heengegaan,
wel bleven deze werkelijkheid.

Onwezenlijk geleefde jaren,
heel het leven opgedaan.
Wat blijft zal ik het weten,
in het hiernamaals na dit leven.

rinus

feedback van andere lezers

• eisenik
  kben net artikels aant lezen over de rol van "spel" bij kinderen, in cultuur en in theater =)
  rinus: kind en volwassen het zijn twee verschillende werelden, groeten
• J_Tucher
  Thematisch heb ik het een beetje moeilijk met je gedicht, maar dat zal wel met mijn beroep te maken hebben. Wat betreft vorm en ritme kan ik hier weinig aan opmerken.
  rinus: dank u wel, een technisch beroep? groeten
• libo
  wijze woorden....
  
  liefs
  rinus: dank u wel, groeten
• muis
  Vooral de laatste strofe. Het spel, het kind zijn spelen volwassenen niet meer. Men is het afgeleerd. Maar iets dat afgeleerd is, kan men terug aanleren.:)
  groetjes
  rinus: dat kan zeker, groeten
• SabineLuypaert
  ik kom er ook niet meteen uit, vooral met de zin 'wel bleven, deze werkelijkheid'
  rinus: De werkelijkheid van het leven, de betrekkelijkheid, kinderen beleven deze werkelijkheid niet. Bedankt en groeten,rinus